Jakość współżycia płciowego z partnerem oddziałuje znacząco na pełne działanie człowieka, jego usposobienie i postrzeganie rzeczywistości. Kłopoty w tej sferze efektywnie obniżają zadowolenie z życia oraz generują problemy w zależności między partnerami. Jest szereg elementów, które niwelują ochotę na zbliżenie, jak i ograniczają płynącą z niego przyjemność. Potrafią przemijać instynktownie czy utrzymywać się większy okres – stoją się kłopotem, jeśli zaburzają relacje w klubu oraz ograniczają przyjemność ze współżycia. Jak względem tego zmaksymalizować przyjemność z seksu?

Elementy wpływające na popęd płciowy – co wpływa na erotyzm?

Podstawą do zapoczątkowania satysfakcjonującego stosunku płciowego jest pożądanie – to wyjątkowy stan emocjonalny, odzwierciedlający uwarunkowany biologicznie popęd płciowy. Ta funkcja psychiczna wydaje się w ogólnym zainteresowaniu obszarem seksu, fantazjowaniem i aktywnym dążeniem do osiągnięcia w postaci aktu płciowego. Warto podkreślić, iż okresowe schorzenia we wspomnianym obszarze nie stanowią patologii, wymagającej specjalistycznego leczenia. Stoją się kłopotem, jeśli brak pożądania wykracza poza ogólnie przyjęte normy, szczególnie jeżeli jest subiektywnie odbierany jako ograniczający oraz wywołujący dyskomfort. Schorzenia potrafią postawić na wszystkim etapie cyklu reakcji seksualnych, a to potrafią dotyczyć fazy pożądania, podniecenia czy docelowego orgazmu. Należy zaznaczyć, iż na zmniejszenie popędu płciowego może oddziaływać stres, normalne kłopoty i przemęczenie, jak i sytuacje, wyzwalające duże emocje – spadek libido może nastąpić również u kobiet, jak oraz u panów. Częstą etiologią unikania zbliżeń z partnerem są stany depresyjne, schorzenia lękowe oraz osobowościowe i hormonalne.

Jak osiągnąć satysfakcjonujące współżycie?

Gdy schorzenia w sferze pożądania oraz współżycia płciowego stają się kłopotem, warto skonsultować się ze lekarzem – seksuolog bowiem ma właściwe doświadczenie oraz podstawy merytoryczne, pozwalające na ustalenie etiologii powstałych schorzeń oraz dysfunkcji seksualnych, jak także zna najnowsze formy ich zwalczania. Niejednokrotnie stosowana jest kuracja hormonalna, psychoterapia dla par i zmiany w normalnym stylu życia oraz systemie żywienia. Częstym kłopotem u panów stoją się schorzenia erekcji – wynikają one z błędów żywieniowych, obciążającego trybu życia, jak także potrafią być symptom rozmaitych zaburzeń, w tym również kardiologicznych. Nie bez znaczenia składa się także stopień prolaktyny w systemie mężczyzny – wzrost stężenia tego hormonu generuje zmniejszenie libido i zmęczenie chęci na aktywność fizyczną. Gdy podobne kłopoty utrzymują oraz zwiększają się, niezbędna staje się konsultacja ze lekarzem. Po wykluczeniu poważniejszych zaburzeń wdraża on środki na wzmocnienie erekcji – potrafią zatem być środki, dedykowane mężczyznom, jak także naturalne afrodyzjaki czy suplementy, bazujące na wyciągach roślinnych. Nowoczesna seksuologia poszukuje innowacyjnych leków, wspomagających funkcje seksualne u kobiet oraz panów – stosunkowo nowym odkryciem jest trazodon, który pozytywnie oddziałuje zwłaszcza na kłopot z erekcją oraz umożliwia osiągnąć satysfakcjonujący męski orgazm .

Naturalne afrodyzjaki oraz różne sposoby na wzmocnienie libido?

Chcąc spotęgować doznania seksualne, zmaksymalizować ochotę na seks i udoskonalić współżycie, warto zająć się afrodyzjakami, które wykorzystywać można w ich zwykłej formie. Wśród nich wymienić należy również wyciągi roślinne, jak oraz kompozycje ziół i wybrane warzywa, owoce oraz artykuły spożywcze. Są one naturalny sposób na satysfakcjonujący damski orgazm i potęgują spełnienie seksualne u panów. Modne oraz efektywne afrodyzjaki to (2):
•korzeń żeń-szenia,
•ekstrakt z buzdyganka ziemnego,
•gorzka czekolada,
•owoce morza,
•ekstrakt z liścia miłorzębu.
Także współcześnie dostępne są rozmaite żele intymne, potęgujące odczuwane doznania seksualne partnerów (2).

Dla pikanterii, czyli nowości w sypialni

Nasze życie seksualne może ulec poprawie, gdy zdecydujemy się na przeróżnego typu gadżety, partnerskie gierki oraz nowości, o których dotychczas chociażby nie pomyśleliśmy, iż potrafią sprawić nam przyjemność czy po prostu nie mięliśmy odwagi wprowadzić ich w nasze życie. Każdy pomysł że być dobrzy pod warunkiem, iż spodoba się obojgu kochankom. Potrafią więc być przeróżnego rodzaju przebieranki. Oraz tutaj wszystko zależy od rodzaju oraz smaku. Niektórzy mężczyźni marzą o swej kobiecie wystylizowanej na delikatną studentkę, ostrą policjantkę czy ponętną pielęgniarkę. Podobnie kobiety marzą o seksie z dużym tarzanem czy eleganckim biznesmenem. Do tego rodzaju przebieranek pasować będą również przeróżnego rodzaju gadżety erotyczne. Wszystek z pewnością znajdzie coś dla siebie. Wachlarz możliwości jest wielki, zacząwszy od kajdanek, wibratorów, a kończąc na lateksowych maskach. Do naszego łóżka warto czasem wprowadzić zabawy sypialniane. Można rozpocząć od dobrze znanego każdemu rozbieranego pokera, a zakończywszy na loterii pozycji seksualnych, które wypróbujemy danego wieczoru.

Ucisk w stawach może dotknąć każdego – bez powodu na płeć lub wiek. Na szczęście są proste sposoby na nadwyrężone stawy, również doraźne, które pomagają zlikwidować choroby bólowe, jak oraz zapobiegawcze, pozwalające zajmować się zdrowiem oraz dobrą pozycją w przyszłości. Podpowiadamy, co działa na bolące stawy.

Ucisk w stawach może być rozmaite źródło. Najogólniej etiologie tego rodzaju choroby dzieli się na niezapalne, spowodowane urazem mechanicznym i zapalne, połączone z rozwijającym się w zakresie stawu stanem zapalnym. Ucisk stawów niejednokrotnie jest spowodowany przeciążeniami jego struktur (więzadeł, ścięgien, torebek stawowych) na skutek intensywnej pracy ruchowej lub sportu, u osób starych często jest wynikiem dolegliwości zwyrodnieniowej. Doraźnie ucisk w stawie biodrowym, kolanowym lub skokowym pomagają zminimalizować:
• odciążanie stawu – czyli ograniczanie jego nadmiernej aktywności, która mogłaby skutkować pogłębianie choroby,
• zimne kompresy – zmniejszają nasilenie bólu stawów, należy je wykonywać 2-3 razy dziennie po blisko 15 minut,
• środki przeciwbólowe – doustne czy miejscowe (w formie kosmetyków lub maści), mają w swoim składzie paracetamol oraz niesteroidowe substancje przeciwzapalne, można traktować je przez parę dni, nie przekraczając zalecanych przez producenta dawek. Gdy mimo zastosowania powyższych metod ucisk w stawach nie ustępuje czy wtórują mu różne sygnały (opuchlizna, zaczerwienienie, temperatura, zmęczenie apetytu, zmęczenie) należy niezwłocznie skontaktować się z specjalistą. Nadwyrężonym stawom pomaga bowiem wykorzystywanie pewnych leków farmakologicznych. Odpowiedni środek na stawy może powodować w naszym składzie substancje spowalniające procesy destrukcji tkanki stawowej, takie jak siarczan glukozaminy czy siarczan chondroityny. Wykorzystuje się je zwykle przez 6 do 8 tygodni, powtarzając terapię 2 razy w roku. Cechują się łatwym dawkowaniem, bezpieczeństwem stosowania, a również istotnym łagodzeniem choroby bólowych.

Ochrona stawów dzięki aktywności ruchowej

Wedle informacji Europejskiej Bezpieczeństwa oraz Zdrowia w Pracy, występowanie kłopotów z systemem mięśniowo-szkieletowym zauważa u siebie aż 25% pracowników w Europie. Są oni narażeni na stosowanie niewygodnych, wywołujących ucisk pozycji ciała, wykonują powtarzalne ruchy dłoni oraz ramion, przenoszą czy przesuwają ciężkie ładunki. Na uciski stawów narażeni są wszyscy pracownicy, bez powodu na typ wykonywanej pracy. Praca w pozycji siedzącej powoduje uciski kręgosłupa, rąk, nadgarstków i stawu barkowego. Osoby wykonujące pracę stojącą borykają się z bólami kręgosłupa, ramion i stawów biodrowych. Z kolei pracownicy fizyczni skarżą się na bolące kolana, ramiona lub staw barkowy. Co interesujące, analizowania naukowe pokazują, iż pozytywny nacisk na ograniczenie choroby bólowych w zakresie układu mięśniowego ma aktywność ruchowa.

Aktywność ruchowa przyjmuje rozmaite formy – kwalifikuje się do niej również fizyczną pracę zawodową oraz obowiązki domowe, jak i sport lub specjalny sposób spędzania wolnego czasu. Dobór aktywności ruchowej do potrzeb danej osoby jest niezwykle indywidualny. Zależy m.in. od stanu zdrowia, poziomu otyłości, poziomu sprawności lub typu wykonywanej pracy. Systematyczne, systematyczne wykonywanie pewnych ćwiczeń umożliwia natomiast usprawnić elastyczność mięśni, wzmocnić kręgosłup lub korzystnie wpłynąć na elastyczność stawów a ich działanie.

Regeneracja stawów a dieta

Jeszcze więcej badań naukowych sugeruje, iż korzystna dla zdrowia, jakości oraz byciu stawów może być odpowiednia dieta. Większość zalecanych pacjentom np. z reumatoidalnym zapaleniem stawów artykułów spożywczych jest porównywalnych z dietą śródziemnomorską. Oraz tak winni oni jeść wielkie liczby ryb morskich (bogatych w kwasy omega-3), warzyw oraz owoców (zawierających antyoksydanty), oliwę z oliwek, orzechy oraz nasiona i rośliny strączkowe. Unikać należy z kolei artykułów wysoko przetworzonych, takich jak słodycze, chipsy lub paluszki.

Zwyrodnienie stawów – etiologie

Wraz z upływem wieku tkanka pokrywająca zakończenie kości, która sprawuje rolę amortyzatora stawu oraz gwarantuje jego ruch, traci swoją gęstość, i na jej powierzchni pojawiają się zarysowania oraz nierówności. Z tego względu w systemie pojawiają się napięcia mięśniowe prowadzące do jeszcze większego obciążenia stawów. Wpływ na chrząstkę powoduje jednak utratę jej możliwości do pobierania wartości odżywczych, co w konsekwencji prowadzi do zahamowania możliwości regeneracji oraz nawilżania stawów. W wypadku dużego ubytku tkanki kości ocierają się o siebie, co powoduje mocny ucisk w trakcie wykonywania chociażby najmniejszego ruchu.

Gdy konieczny jest specjalista?

Nie jest jednej sprawdzonej formy decydowania o tym, gdy konsultacja u lekarza okaże się niezbędna. Wszystko zależy od okoliczności, w jakich wystąpiły niepokojące sygnały. Gdy ucisk pojawia się zwykle jako wynik obciążenia stawów, na przykład podczas czyszczenia okien, spacerowania w ciężkich realiach przestrzennych czy w trakcie kilkugodzinnego siedzenia przy komputerze, wtedy wystarczy nie forsować przemęczonego stawu, pozwalając mu na regularny odpoczynek. W takich przykładach można także sięgać po środki znieczulające.

Z informacji Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego wynika, iż zawał mięśnia sercowego powoduje systematycznie blisko 100 zgonów w własnym kraju, a dolegliwości sercowo-naczyniowe są etiologią blisko połowy wypadków śmierci w Polsce. Z tego powodu warto wiedzieć, jakie elementy potrafią niekorzystnie wpływać na zdrowie serca. Elementy ryzyka chorób serca dzieli się na niemodyfikowalne i modyfikowalne. Te pierwsze – wśród których wybiera się m.in. wiek, płeć i uwarunkowania genetyczne – są zupełnie wolne od każdego człowieka oraz nie ma zdolności, żeby w każdy sposób na nie wpłynąć. W wypadku elementów modyfikowalnych wszystek z nas może rozpocząć kroki, żeby zmniejszyć ich negatywne wpływanie na zdrowie serca.

Zdrowe serce a tryb życia

Analizowania naukowe dowiodły, iż na mięsień sercowy negatywnie oddziałują takie elementy, jak:
•palenie papierosów – zwiększa również zachorowalność, jak oraz śmiertelność z względu chorób sercowo-naczyniowych, zamknięte w dymie tytoniowym nikotyna i tlenek węgla wywołują obkurczanie naczyń krwionośnych, podwyższenie poziomu złego cholesterolu LDL i zmniejszenie poziomu dobrego cholesterolu HDL, a również wzmocnienie krzepliwości krwi,
• brak aktywności ruchowej – siedzący styl życia podwyższa ryzyko nastąpienia chorób sercowo-naczyniowych, a również podwaja ryzyko przedwczesnego zgonu, analizowania kliniczne dowiodły, iż trening sportowy pozytywnie oddziałuje na rozwój miażdżycy, zmniejszając całkowitą śmiertelność o 20-25%,
• elementy psychospołeczne – takie jak niski status socjoekonomiczny, brak wsparcia społecznego, izolacja, stres w pracy zawodowej i życiu rodzinnym, nadmiar negatywnych emocji wpływają na ryzyko wzrostu dolegliwości wieńcowej, a u chorych z już zdiagnozowanym zaburzeniem niekorzystnie wpływają na jego czas oraz rokowania,
• otyłość – analizowania epidemiologiczne dowiodły, iż otyłość, szczególnie brzuszna, częściej będąca u kobiet, sama w sobie jest elementem zwiększającym ryzyko nastąpienia chorób serca, jak i zwiększa ryzyko innych zaburzeń będących etiologią zaburzeń mięśnia sercowego.

Dieta dla prawidłowego serca

Bardzo istotnym elementem wpływającym także na wzmocnienie ryzyka nastąpienia chorób serca, jak oraz mającym funkcjonowanie zapobiegawcze jest dieta. Dowodów na to spowodowało przede wszystkim badanie porównawcze, znane jako Badanie Siedmiu Krajów. Zgodnie z jego wynikami, spożywanie wielkich liczb artykułów bogatych w nasycone kwasy tłuszczowe (występujące szczególnie w tłuszczach zwierzęcych) jest związane z zachorowalnością i umieralnością na dolegliwość niedokrwienną serca w takich krajach, jak Finlandia, Stany Zjednoczone oraz Holandia. Z kolei wysokie spożycie artykułów zawierających jednonienasycone kwasy tłuszczowe (znajdujące się np. w oliwie z oliwek) obniża ilość zachorowań w państwach śródziemnomorskich, np. Grecji, Hiszpanii lub we Włoszech. Nawyki żywieniowe mieszkańców tychże państw decyduje się mianem kuracji śródziemnomorskiej. Jest ona uboga w tłuszcze zwierzęce, masło, tłuste wyroby cukiernicze, mięso oraz pełnotłuste mleko, zaś wartościowa – w oliwę z oliwek, nasiona roślin strączkowych, oleje roślinne, ryby, owoce, warzywa, orzechy i artykuły zbożowe. Żywność ta umożliwia odpowiedni stopień cholesterolu we krwi (zmniejsza zły cholesterol LDL oraz podwyższa dobry cholesterol HDL) i zabezpiecza przed miażdżycą. Dodatkowo, elementy kuracji śródziemnomorskiej – warzywa, owoce, artykuły zbożowe oraz strączkowe – mają w sobie mikroelementy (selen, cynk) i witaminy na serce (witamina C oraz E), jakie są źródłem antyoksydantów. Te z kolei zwalczają wolne rodniki, które przyczyniają się do degeneracji naczyń krwionośnych oraz podniesienia ich wrażliwości na zmiany wynikające z miażdżycy.

Warto pamiętać o jeszcze jednym nawyku żywieniowym, negatywnie wpływającym na zdrowie serca. Jest toż duży stopień spożycia soli kuchennej – jej nadmiar w diecie zwiększa ryzyko wzrostu miażdżycy, a również nadciśnienia tętniczego. Jak wynika jednak z informacji WHO, aż 49% wypadków chorób serca może mieć bowiem związek z nadciśnieniem tętniczym. Niedostarczenie organizmowi z dietą elementów odżywczych w odpowiedniej liczby także jest niekorzystne dla zdrowia. Deficyt soli mineralnych niekorzystnie wpływa na pracę serca, i tym tymże funkcje układu krążenia. Za mała podaż w diecie magnezu i potasu powoduje nieefektywną pracę mięśni, w tym mięśnia sercowego. Więc należy jeść artykuły je mające: orzechy, banany, kakao, gorzką czekoladę, banany, pomidory i w małych dawkach ziemniaki. Dieta uboga w nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6 zwiększa ryzyko wzrostu miażdżycy, i tym samym nastąpienia zawału serca. Nienasycone kwasy tłuszczowe są potrzebne do odpowiedniej gospodarki cholesterolu a ich deficyt w diecie powoduje wzmocnienie we krwi poziomu cholesterolu LDL. Do artykułów bogatych w nienasycone kwasy tłuszczowe należą: ryby morskie (łosoś norweski, dorsz, tuńczyk, morszczuk), orzechy, nasiona słonecznika, oliwa z oliwek, oleje roślinne (słonecznikowy, rzepakowy, lniany).

Zaburzenia układu krążenia potrafią generować różnorodne objawy, mniej czy bardziej uciążliwe. Potrafią informować o groźnych patologiach, rozwijających się w narządach, jak i być krótkim oraz przemijającym symptomem, niewymagającym specjalistycznego leczenia. Warto więc poznać najpopularniejsze choroby, które powinny skłonić chorego do konsultacji kardiologicznej i potencjalne etiologie ich występowania. Gdy specjalista kardiolog jest konieczny?

Nierówne kołatanie serca – lub jest czynnikiem do lęku?

Subiektywnie odczuwane zmiany w ciągu, częstotliwości i szybkości bicia serca, określane są kołataniem. Mocne kołatanie serca może nastąpić u osób zdrowych, jak i może zapowiadać dolegliwość. Rytm serca związany jest z wielu elementów, które potrafią go zakłócać – wśród nich wymienić można trening sportowy oraz stres, duże emocje i funkcjonowanie substancji psychoaktywnych czy alkoholu. Natomiast szybkie kołatanie serca w nocy oraz podczas spoczynku może informować o arytmii, wysokiej temperaturze, hipoglikemii i innych, groźnych zaburzeniach. Z tego powodu, gdy kołatanie serca zdarza się powszechnie i jeśli wtórują mu zawroty głowy, zbytnie pocenie się, przyspieszony oddech, ucisk w klatce piersiowej oraz rozwój ciśnienia – konieczna stoi się pilna konsultacja lekarska, podczas której lekarz zweryfikuje etiologię nieprzyjemnych symptomów i złagodzi ich rozwój. Także ucisk zamostkowy może informować o schorzeniu, które należy skonsultować z kardiologiem – dławica piersiowa generuje nieprzyjemne odczucie bólu, umiejscowionego za mostkiem. Jest ona objawem dolegliwości niedokrwiennej serca oraz musi być leczona, w celu ustabilizowania stanu chorego. Ucisk charakterystyczny dla tej dolegliwości jest duży oraz uciskowy, może przenikać do szyi, lewego ramienia oraz barku, jak i do strefie nadbrzusza. Ucisk tenże generowany jest przez stres i trening sportowy, ustępuje podczas odpoczynku oraz wymaga weryfikacji w drodze specjalistycznych badań.

Czym warunkowana jest praca serca oraz jakie sygnały generują jej schorzenia?

Rytm serca determinowany jest wielu elementami oraz wyczuwalny jest jako tętno w pewnych miejscach na ciele. Dodatkowo – miany być może subiektywnie przez konkretną osobę. Zawsze potrzebna jest konsultacja kardiologiczna, gdy tętno ulega zmianom, jak i, jeśli jego zaburzeniom wtórują sygnały w formie zawrotów głowy, zasłabnięć oraz uciski w klatce piersiowej. Warto zaznaczyć, iż tętno odzwierciedla pracę układu sercowo-naczyniowego oraz może mieć element diagnostyczny w procesie innych zaburzeń. Na dobrą pracę serca nacisk jest również ciśnienie tętnicze, które – gdy jest wzmożone – może być etiologię uczących się chorób, takich jak dolegliwość niedokrwienna, zawał i niewydolność serca. W klubie z tym, warto weryfikować stopień swojego ciśnienia oraz zgłaszać wszystkie niepokojące sygnały lekarzowi specjaliście. Nadciśnienie tętnicze diagnozowane jest, gdy podczas śnie jego stopień jest większy od określonej normy. Może ujawnić się, iż nadciśnienie nie wywoła żadnych symptomów u chorego, co jest niebezpieczeństwo dla zdrowia, a chociażby życia – niezdiagnozowane nadciśnienie doprowadza bowiem do stopniowego uszkadzania wielu organów w ludzkim systemie.

Gdy warto wykonać analizowania kardiologiczne?

Dolegliwości serca oraz schorzenia działania układu sercowo-naczyniowego stanowią niejednokrotnie wynik oddziaływania elementów ryzyka, które generują występowanie patologii oraz dysfunkcji. W związku z tym, osoby będące w grupie ryzyka powinny często wykonywać badanie, którego celem jest weryfikacja poziomu markerów sercowych – gdy ich natężenie jest zbytnie, można podejrzewać początki uczących się zaburzeń. W takim wypadku chory winien zostać otoczony specjalistyczną kontrolą oraz często kontrolować stan swojego zdrowia.
Elementami ryzyka dolegliwości niedokrwiennej, która jest etiologię zawału serca, są:
•insulinooporność towarzysząca cukrzycy,
•niedotlenienia, spowodowane miażdżycą,
•zapalenia,
•schorzenia krzepnięcia,
•dysfunkcje nerek.
Gdy chory ma na samą z wymienionych choroby, jak także, gdy czuje niepokojące sygnały, winien zgłosić się do kardiologa, jaki z pewnością przeprowadzi analizowania poziomu troponin sercowych, będących pewnymi z ważnych markerów dolegliwości niedokrwiennej serca.

Jak dostać się do kardiologa?

Dolegliwości serca oraz naczyń krwionośnych zabijają rocznie blisko 170 tysięcy Polaków. Jest to jedyna z ważnych etiologii przedwczesnej śmierci w własnym kraju. Prostym sposobem na zapobieganie wadom serca jest systematyczne badanie się oraz konsultacje z kardiologiem. Do kardiologa przychodzą osoby z względu innych choroby oraz wady. Do najpopularniejszych można zakwalifikować pomiędzy innymi: podniesione ciśnienie krwi, spadek wydolności fizycznej, duszność wysiłkową, uciski w klatce piersiowej, poczucie nierównego bicia serca, kołatanie, a również zasłabnięcia oraz omdlenia. Konsultacja taka może zrobić się z inicjatywy samego chorego czy po skierowaniu specjalisty chorób wewnętrznych (internisty), a również każdego innego specjalisty, który zwrócił uwagę na niepokojące sygnały ze strony układu krążenia.

Ucisk w strefie serca wielu osobom precyzyjnie kojarzy się z niebezpiecznymi dla zdrowia, a chociażby życia dolegliwościami kardiologicznymi. Lub natomiast kujący ucisk w klatce piersiowej zawsze musi zwiastować kłopoty z sercem? Sprawdzamy!

Dolegliwości bólowe umieszczone w klatce piersiowej, nazywane przez chorych jako ucisk serca lub ucisk za mostkiem, są jedną z najpopularniejszych etiologii zgłaszania się do specjalisty. Poznanie tego rodzaju symptomów w pierwszej kolejności polega na przyjęciu czy wykluczeniu, iż choroby mają charakter zagrażający życiu pacjenta oraz są wywołane np. dolegliwością niedokrwienną serca (określaną też jako dolegliwość wieńcowa serca) pod formą zawału serca czy niestabilnej dusznicy bolesnej. Wieńcowy ucisk serca, będący symptomem zaburzeń kardiologicznych, cechuje się bowiem trzema podstawowymi zaletami:
•jest umieszczony za mostkiem.
•jest w śnie (w zawale) czy w trakcie wysiłku, lęku, zimna, posiłku (w stabilnej dusznicy bolesnej),
•ustępuje pod wpływem zażytych podjęzykowo azotanów (po maksymalnie sześciu minutach).
Ucisk wieńcowy jest zwykle piekący oraz dławiący, promieniuje do kończyn górnych (szczególnie lewej), barków, żuchwy, szyi lub jamy brzusznej. Typowy ucisk wieńcowy spełnia wszystkie powyższe trzy cechy, gdy są tylko dwie – mowa jest o nietypowym bólu wieńcowym, a jedna wskazuje na małe zagrożenie, iż choroby bólowe mają kontakt z dolegliwościami serca .

Inne sygnały przed zawałem

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, ucisk po przeciwnej stronie klatki piersiowej że być symptomem zawału serca, czyli martwicy mięśnia sercowego wywołanego jego niedokrwieniem, niejednokrotnie na skutek postępującej dolegliwości miażdżycowej (pęknięcia blaszki miażdżycowej i zablokowania tętnicy doprowadzającej krew do serca). Uczy się, iż co roku w Polsce na zawał umiera blisko 200 tys. osób. Z tego powodu warto wiedzieć, jakie sygnały – poza uciskiem serca – potrafią sygnalizować zbliżający się zawał. Czasem dotyczą one ogólnego działania organizmu oraz są jako:
•zmęczenie,
•potliwość,
•duszności,
•wymioty oraz mdłości,
•kaszel,
•zawroty głowy,
•szumy w uszach,
Gdy ucisk za mostkiem, czasem będący w towarzystwie powyższych symptomów, trzyma się ponad 5 minut, nie ustępuje po odpoczynku czy po zastosowaniu nitrogliceryny (tylko przez chorych, jakim specjalista uprzednio przepisał takie środki) należy niezwłocznie wezwać pomoc. Im wcześniej chory z podejrzeniem zawału trafi pod fachową opiekę a im szybciej zacznie się właściwe leczenie, tym bardzo mięśnia sercowego można uratować.

Ucisk w strefie serca – możliwe etiologie niekardiologiczne

Wykluczenie etiologii kardiologicznych bólu serca jest powszechnie dopiero początkiem diagnostyki – ucisk w klatce piersiowej że być manifestacją niezwykle wielu zaburzeń, również stosunkowo niegroźnych, jak również zagrażających życiu chorego. Oraz tak uciski klatki piersiowej potrafią stać w procesie zapalenia oskrzeli oraz tchawicy, zapalenia przełyku, przepukliny rozworu przełykowego i refluksu żołądkowo-jelitowego. Na choroby tego rodzaju skarżą się osoby z dolegliwościami układu mięśniowo-szkieletowego, takimi jak zespół Tietza lub stany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Ucisk w strefie serca może towarzyszyć kolce żółciowej, zapaleniu pęcherzyka żółciowego i kamicy dróg żółciowej. Czasem są to choroby psychogenne, połączone z depresją i innymi dolegliwościami psychicznymi. Bólami serca potrafią się przejawiać także guzy tarczycy, grasicy, osierdzia, a również nowotwory sutka, oskrzela, nerki, a chociażby prostaty. Z tego powodu jakiekolwiek choroby bólowe mięśnia sercowego należy niezwłocznie skonsultować z specjalistą. Szybko postawiona kwalifikacja zdecydowanie zwiększa możliwości na wprowadzenie skutecznego leczenia, również w wypadku zaburzeń mniej niebezpiecznych, jak oraz tychże bezpośrednio zagrażających życiu.

Ucisk serca – przeziębienie

Kujący ucisk w centrum może pojawić się w trakcie przeziębienia. Zazwyczaj dokucza wówczas suchy oraz męczący kaszel, który przyczynia się do zniszczenia małych włókien nerwowych oraz obciążenia chrząstek żebrowych. W konsekwencji uczy się stan zapalny, jaki jest etiologią przykrych choroby.

Ucisk serca – gwałtowne przeżycia psychiczne

Gwałtowne przeżycie psychiczne, np. nagła śmierć bliskiej osoby, nagła strata pracy, zawód miłosny, potrafią przydać się do pojawienia się symptomów tzw. wdowiego serca (kardiomiopatii takotsubo). Wtedy serce zaprzestaje się kurczyć, a sygnały sugerują zawał. A w badaniach nie znajduje się żadnych zmian w naczyniach wieńcowych ani żadnej innej patologii w obszarze serca, poza tym, iż niemal się nie kurczy. Osoby wrażliwe, które powszechnie są narażone na przeżycia psychiczne, potrafią zapaść na nerwicę serca (odmiennie zespół Da Costy). Jest to stan chorobowy subiektywnie odczuwanych różnorakich schorzeń czynnościowych ze strony serca, w formie mocnego czy nadmiernego bicia serca, bólu o charakterze zwykle kłującym, przeszywającym, zlokalizowanym niejednokrotnie na małej przestrzeni w strefie koniuszka serca. Dolegliwościom tym wtórują zazwyczaj niepokój, szybkie męczenie się oraz odczucie ściskania w życiu.

Urazy oraz kontuzje stawów – kolanowego, łokciowego, barkowego lub skokowego – potrafią przytrafić się również wskutek nieszczęśliwego upadku, np. na oblodzonym chodniku, jak również być wynikiem uprawiania sportu. W który sposób można chronić uszkodzone stawy przed pogłębieniem choroby oraz innymi urazami? Sprawdzamy!

Aktywność ruchowa to jedyny z najistotniejszych sposobów na utrzymanie zdrowia oraz odpowiedniego nastawienia. Liczne analizowania naukowe dowiodły, iż trening sportowy obniża ryzyko zapadnięcia na zaburzenia układu krążenia, nowotwory jelita grubego, osteoporozę lub nadciśnienie, hamuje zaburzeniom lipidowym, cukrzycy, nadwadze oraz otyłości. Pomimo to praca ruchowa nosi ze sobą niebezpieczeństwo w formie kontuzji oraz urazów narządu ruchu, szczególnie wśród sportowców wyczynowych. Oraz tak osoby uprawiające zawodowo piłkę nożną są bardziej narażone na urazy kolana, odznacza się również dysfunkcje oraz zaburzenia stawów charakterystyczne dla przedstawicieli innych dyscyplin, takie jak łokieć tenisisty, kolano skoczka lub bark pływaka.

Czemu tkanka stawowa się zużywa?

Nacisk na chrząstkę jest nie tylko wiek człowieka, jednak również patologie w strukturze anatomicznej, dolegliwości autoimmunologiczne, nadwaga, brak ruchu lub niedobory żywieniowe prowadzące do schorzeń w jej strukturze. Wszystkie te elementy sprawiają, iż w hydroelastycznej tkance dochodzi do odwodnienia, przez co nie może już chronić kości – dochodzi wtedy do zmian. Do zniszczenia tkanki stawowej prowadzą także urazy stawu. Dolegliwość zwyrodnieniowa stawów rozpoczyna się od tkanki stawowej. Ta fazę jest lekka oraz elastyczna, bo całości rolę amortyzatora między kośćmi. Dzięki niej nie ocierają się o siebie. A dziś wyobraźmy sobie, co się dzieje, gdy ta delikatna przegroda rozpoczyna się ścierać. Staw zaprzestaje wówczas odpowiednio działać. Jego zniekształcenie powoduje, iż zaczynamy mieć trudności z zajmowaniem się.

Regeneracja stawów rozpoczyna się od leczenia

Jeśli przytrafi się nam kontuzja kolana czy łokcia, istotne jest jak najszybsze zdiagnozowanie urazu i zastosowanie właściwego leczenia. W wypadku profesjonalnych sportowców powszechnie przesądza to o możliwości kontynuowania kariery. Leczenie zachowawcze urazów obejmuje odpowiednie zaopatrzenie stawu (nastawienie zwichnięcia, opatrunki, unieruchomienia), terapię farmakologiczną i fizykoterapię. W blisko 2/3 wypadków kontuzji sportowych wymagane jest leczenie chirurgiczne. Elementem kuracji jest też leczenie usprawniające, które umożliwia przywrócić odpowiednią funkcjonalność narządu ruchu po kontuzji i leczeniu zachowawczym czy operacyjnym. W jego skład wchodzą m.in. kinezyterapie, masaże lub fizykoterapia. Istotnym czynnikiem również leczenia, jak również regeneracji stawów po urazach i zapobiegania kolejnym kontuzjom jest wykorzystywanie właściwych stabilizatorów. W wypadku zaburzeń stawu łokciowego, występujących m.in. u tenisistów, w współzależności od typu potrafią one unieruchomić staw, usunąć czy zminimalizować ucisk, zapobiegać tworzeniu urazów lub stanów przeciążeniowych.

Środki na stawy dla sportowców

Jeszcze większą sławą zajmują się także farmakologiczne formy naprawcze tkanki stawowej, uszkodzonej na skutek urazów oraz kontuzji. Polegają one na stosowaniu leków zawierających:

•glukozaminę – a konkretnie jej pochodne: chlorowodorek oraz siarczan i
N-acetyloglukozaminę, jest toż główny element budulcowy tkanek łącznych, w tym tkanki stawowej, jej funkcjonowanie korzystnie wpływa na regenerację tkanki, ma właściwości przeciwzapalne, hamuje dalszej destrukcji uszkodzonych tkanek, ma niski stopień toksyczności oraz duży profil bezpieczeństwa, sygnały niewłaściwe są znikome,

•kwas hialuronowy – naturalny element tkanki stawowej oraz płynu maziowego, utrzymuje elastyczność oraz sprężystość mazi, smaruje powierzchnię tkanki, amortyzuje wstrząsy, redukuje siłę nacisku, może być składany w formie zastrzyków pod kontrolą USG (choć wiąże się to z wielkimi kosztami i możliwością nastąpienia efektów ubocznych) czy środków doustnych,

•chondroitynę – wykorzystywana zwłaszcza w uszkodzeniach tkanki o podłożu zwyrodnieniowym, umożliwia jej wytrzymałość na nacisk, zwiększa lepkość mazi stawowej, blokuje enzymy niszczące chrząstkę, działa przeciwbólowo.

Wykorzystanie w utrzymywaniu stawów w prawej jakości, jak i wspomaganiu leczenia ich urazów znajduje kolagen, czyli białko będące w części tkanek w ludzkim systemie, w tym więcej w chrząstkach, ścięgnach oraz więzadłach. Jego najważniejszą funkcją jest utrzymywanie sprężystości tkanki łącznej i jej odporności na rozciąganie. Oraz choć wraz z wiekiem naturalne mechanizmy syntezy kolagenu w systemie spadają, a rozwija się mechanizm jego destrukcji, to nowe technologie umożliwiają pozyskiwanie tzw. hydrolizatów kolagenu oraz wydawanie ich w suplementach kuracji. Kolagen dla sportowców jest doskonałym sposobem na myślenie o stawy – efektywność robienia tego rodzaju środków w leczeniu zaburzeń stawów została bowiem udowodniona naukowo.

Zdrowa oraz piękna cera uważana jest współcześnie za wyznacznik młodości i atrakcyjności. Producenci kosmetyków, jak także eksperci z branży dermatologicznej poszukują zatem bardziej atrakcyjnych oraz dobrych sposobów na efektywną pielęgnację cery. Składa się, iż zdrowa skóra jest w zasięgu każdego, wystarczy dobrze oraz świadomie o nią zadbać. Codzienna pielęgnacja winna więc uwzględniać parę ważnych elementów mineralnych, które w zdrowy sposób wspomagają kondycję skóry.

Jakie elementy mineralne są potrzebne dla odpowiedniej cery?

Jest szereg substancji, których pozytywne wpływanie na skórę zostało potwierdzone oraz stosowane jest w kosmetologii. Wśród nich wymienić można parę witamin, będących niezbędnymi składnikami wielu kosmetyków oraz pozostałych kosmetycznych środków, wykorzystywanych do pielęgnacji. Witamina E wydaje się jedną z ważnych, ponieważ powszechnie określana jest eliksirem młodości, wykazuje bowiem duże funkcjonowanie hamujące mechanizmy starzenia się skóry. Jej efektywność w środkach kosmetycznych wynika ze możliwości dogłębnego przenikania do powierzchni skóry, w jakich dzięki jej obecności zaczyna się mechanizm odbudowy błony komórkowej. Jest ona wzmocniona, co skutkuje wzrostem elastyczności i jędrności skóry, jak i zoptymalizowaniem jej poziomu nawilżenia. Równie istotnym czynnikiem pielęgnacji skóry jest witamina C – jej dobre wpływanie na cerę wynika ze stymulacji ceramidów, będących komponentem powłoki zrogowaciałej naskórka. Są one winne za stopień nawilżenia skóry, a ich wystarczająca ilość determinuje jędrność oraz spowalnia mechanizmy starzenia. Kwas askorbowy zauważalnie rozjaśnia cerę oraz zwiększa jej koloryt. Witamina C wspiera procesy regeneracyjne, redukuje zmarszczki i poprawia elastyczność oraz walory estetyczne skóry. Co istotne – w środkach kosmetycznych witamina C wykorzystywana jest jako tożsama z rutyną. Kolejną ważną substancją, pozytywnie wpływającą na skórę jest witamina A – uelastycznia skórę, likwiduje zmarszczki i obniża przebarwienia, potęgując również produkcję kolagenu.

Dieta na ładną cerę – które artykuły efektywnie pomogą na zmarszczki?

Pomijając pielęgnację, podejmowaną przez zewnętrzne wykorzystywanie kosmetyków, które w naszym składzie mają wymienione powyżej witaminy, warto zadbać kompleksowo o organizm oraz skórę, jako jego element. Stąd równie istotna okazuje się systematycznie wykorzystywana dieta, która winna uwzględniać zoptymalizowaną zawartość wybranych elementów mineralnych. Witaminę E odnaleźć zatem można w olejach: słonecznikowym, rzepakowym oraz sojowym, jak i w oliwie, kiełkach pszenicy, orzechach oraz migdałach. Mają ją również zielone warzywa. Witamina C powszechnie utożsamiana jest z cytrusami, z kolei rutynę, jako element powszechnie używany w kosmetykach, odnaleźć można w jabłkach, czarnych jagodach i ziołach – dziurawcu, czarnym bzie oraz fiołku trójbarwnym. Ciekawym elementem, który miany jest za swoiste odkrycie kosmetologii, jest kwas migdałowy, który efektywnie niweluje suchość skóry. Stosowany w kosmetykach, w naszej zwykłej formie jest w migdałach, wiśniach oraz morelach.

Zdrowie oraz uroda w każdym wieku – kompleksowa pielęgnacja skóry kosmetykami oraz dietą

Mając świadomość wpływu wspomnianych elementów oraz witamin na kondycję skóry, można świadomie wybierać kosmetyki, weryfikując ich skład pod kątem skuteczności. Warto też pamiętać, iż optymalna pielęgnacja skóry, wraz z prawidłową dietą pomogą kompleksowo zadbać o cerę, co z pewnością wygeneruje efekt odpowiedniej oraz zadbanej skóry. Najistotniejsze w życiach pielęgnacyjnych jest oczyszczanie i nawilżanie, które wspomagane odżywianiem witaminami, pozwoli osiągnąć satysfakcjonujące efekty. Również warto dbać o ochronie skóry przed szkodliwymi elementami zewnętrznymi oraz czerpać z kosmetyków, zawierających dobrze skuteczne filtry. Istota rozsądnej oraz efektywnej pielęgnacji skóry narasta wraz z wiekiem.

Cynk

Cynk bierze wkład w wytwórczości białek, w tym hormonów oraz DNA. Odpowiada również za odpowiedni stan błon komórkowych. Ma funkcjonowanie antyoksydacyjne, dzięki któremu spowalnia mechanizmy starzenia skóry. Uważany jest także za element wspomagający leczenie trądziku. Niedobory cynku doprowadzają do wypadania włosów, zmian skórnych przypominających łuszczycę i pogorszeniu gojenia ran.

Bogatym źródłem cynku są mięsa, ryby, jaja, pełnoziarniste artykuły zbożowe, orzechy oraz warzywa strączkowe. Warto zobaczyć, iż cynk pochodzący z artykułów zwierzęcych jest łatwiej przyswajalny aniżeli cynk zamknięty w artykułach roślinnych.

Selen

Selen jest innym pierwiastkiem o wartościach przeciwutleniających, które zapobiegają przedwczesnemu starzeniu oraz niszczeniu skóry. Zmniejsza również toksyczne funkcjonowanie metali ciężkich w systemie. Niedobory selenu przejawiają się łamliwością włosów oraz paznokci, wzmagają również kłopot wypadania włosów.

Miedź

Ma wielki nacisk na utrzymanie dobrego stanu cery. Bierze wkład w wiązaniu kolagenu oraz elastyny – białek odpowiedzialnych za sprężystość oraz elastyczność skóry. Odpowiada za utrzymanie struktury keratyny, głównego składnika naskórka, włosów oraz paznokci. Jest w również wytwórczości melaniny, barwnika nadającego skórze kolor.

Czas jesienno-zimowy nie rozpieszcza. Niskie temperatury, wiatr, śnieg oraz brak słońca potrafią nadwyrężyć system immunologiczny. Również sami osłabiamy własną wytrzymałość, stosując złe zwyczaje. O ile nie jesteśmy na wrodzony deficyt odporności, możemy znacznie zrobić, żeby rzadziej chorować. Stres, nieregularny sen, zła dieta, brak ruchu czy za duży trening – to najpopularniejsze etiologie osłabienia odporności. Organizm otrzymuje wiele bodźców, które wprawiają go w stres oraz utrudniają działanie. Dobra reklama jest taka, iż nasz system odpornościowy jest w stanie poradzić sobie z wieloma patogenami, gdy dobrze o niego zadbamy.

Jak działa układ odpornościowy?

Wytrzymałość dzieli się na wrodzoną (nieswoistą), z jaką wydajemy się, oraz nabytą (swoistą), która nadaje się w czasie życia. Nabywamy wytrzymałość przez kontakt z określonym patogenem (dolegliwość oraz szczepionkę), dzięki czemu organizm zdecydowanie lepiej radzi sobie z zarazkiem. Komórki układu immunologicznego znajdują się w szpiku kostnym, grasicy, śledzionie, węzłach chłonnych, migdałkach oraz jelitach. Limfocyty B oraz T produkują przeciwciała, zdolne do zniszczenia chorobotwórczych zarazków. Komórki układu odpornościowego żyją niecałe 36 godzin, natomiast mają łatwość regeneracji.

Osłabiony organizm – sygnały

System odpornościowy odpowiada za zwalczanie choroby wywołanych przez mikroorganizmy, bakterie, pierwotniaki, a również tkanki obce oraz nowotwory. Zmniejszenie odporności daje o sobie znać:

• zmęczenie,
• zmęczenie,
• uciski głowy,
• temperatura,
• uciski mięśni oraz stawów,
• zawroty głowy,
• spadek sił witalnych.

Jak te sygnały wydają się co najmniej osiem czy dużo razy w czasu roku, a również jesteśmy na dwa czy więcej zapalenia płuc w czasu roku czy zakażenia zatok o dużym procesie lub również przyjmujemy antybiotyki bez wyraźniej poprawy (od 2 miesięcy czy dłużej), to wielki znak, iż należy lepiej zadbać o wytrzymałość .

Co robić, by wzmocnić organizm?

System immunologiczny winien zadziałać dobrze w pomieszczeniu, gdzie zaatakowała choroba, np. w życiu, uchu, zatokach, płucach, nerkach lub pęcherzu moczowym. Więc najistotniejsza jest profilaktyka, która pozwoli utrzymać energię na pewnym poziomie a nie dopuści do zakażenia. Oprócz kuracji oraz odpowiedniej liczby snu istotny jest dobry ubiór (czapka na głowie oraz gorące obuwie). System odpornościowy ulega osłabieniu nie tylko przez związek z bakteriami oraz wirusami, jednak także substancjami toksycznymi, drażniącymi, alergenami. Poleca się utrzymywać czystość w domu, wymieniać worki z odkurzacza, wietrzyć mieszkanie, nie przesadzać z alkoholem.

Witaminy oraz minerały na wzmocnienie organizmu

Podstawą wzmocnienia odporności jest zbilansowana dieta, pełna świeżych warzyw, owoców, dobrej jakości mięsa, podrobów, nabiału oraz dobrych tłuszczy. Dzięki temu dostarczamy organizmowi komplet witamin oraz minerałów:

• witamina A – wpływa na dojrzewanie komórek immunologicznych. Można ją odnaleźć w podrobach, jajach, serach, maśle, pewnych gatunkach ryb, pietruszce
• witamina C – wzmacnia naczynia krwionośne. Znajduje się w papryce czerwonej, natce pietruszki, chrzanie, jarmużu, brukselce, szpinaku i owocach: porzeczkach czarnych, poziomkach, truskawkach, kiwi, cytryna, pomarańcza oraz grejfrut
• witamina D – wzmacnia kości, utrzymuje równowagę fizjologiczną organizmu. Witaminę można wyszukać w tranie, tłustych rybach morskich, mięsie, podrobach oraz artykułach mlecznych i odnosi się ją, będąc na słońcu
• selen – pobudza pracę komórek odpornościowych (limfocytów T). Można go odnaleźć w podrobach, rybach, artykułach zbożowych oraz roślinach strączkowych
• cynk – dzięki niemu zwiększają się limfocyty T. Cynk znajduje się w czerwonym mięsie, warzywach, szpinaku, orzechach
• żelazo – działa w zmniejszeniu ryzyka choroby, zakażeń, podwyższa czynność bakteriobójczą organizmu. Pierwiastek żelaza znajduje się w ciele oraz jego przetworach, artykułach zbożowych, warzywach oraz owocach (1,2).

Hartuj się

Jeśli jesteśmy zahartowani, naczynia włosowate stają się niewrażliwe na gwałtowne zmiany ciepłoty. To dzięki gimnastyce naczyń, która polega m.in. na kontrolowanym narażaniu się na wielkie zmiany temperatur, np. w saunie lub w kąpieli w zimnej wodzie.Modelową wytrzymałość mają ludzie morsy. Ich system naczyniowy jest mało wyczulony na chłód, przez co nie blokuje dopływu krwi oraz nie hamuje reakcji odpornościowej. Niektórzy sugerują, żeby rozpocząć od chodzenia po byciu w negliżu. Wpierw przez kilka dni w temperaturze pokojowej, czyli 20-24 st. C. Następnie dzielimy się przy 15-17 st. C. Gdy przyzwyczaimy się do chłodu, na parę minut wychodzimy na dwór rozebrani, a nie nadzy. Gdy przejdziemy suchą zaprawę, możemy rozpocząć hartowanie wodą. Wpierw trzyminutowy masaż gąbką zamoczoną w wodzie o temp. 35 st. C. Powoli wydłużamy okres nacierania oraz schładzamy wodę. Można również rozpocząć od kąpieli w ciepłej wodzie. Co dwa-trzy dni temperaturę zmniejszamy o jeden stopień, schodząc do 18 stopni. Hartowanie to też chodzenie szybkim krokiem, bieganie, jeżdżenie na rowerze.

Winogrona to owoce, których stronie są doceniane od tysiącleci. Ta długowieczna roślina zabezpiecza przed dolegliwościami cywilizacyjnymi, m.in. przed nadciśnieniem tętniczym lub rakiem. Poza tym z winnych jagód powstaje najodpowiedniejsze wino, zdrowy olej oraz smaczne rodzynki. Sprawdź, jakie jeszcze wartości mają winogrona oraz jakie znalazły wykorzystanie.

Winogrona to owoce, których wartości były popularne już 5 tys. lat p.n.e. Wtedy znalazły wykorzystanie m.in. jako sposób na chorób układu pokarmowego, skaleczenia oraz rany. Właściwości winogron doceniła również współczesna medycyna niekonwencjonalna – powstał chociażby jej specjalny dział, który nosi nazwę ampeloterapia, czyli leczenie winogronami, sokiem winogronowym, a chociażby winem. Nic dziwnego – winogrona są skarbnicą witamin oraz elementów mineralnych. Mają witaminy C oraz A, witaminy z grupy B, potas, fosfor i wapń, magnez, cynk, miedź, żelazo. Także należą do nielicznych owoców zawierających jod – konieczny dla działania tarczycy. Są też zasadotwórcze, co pomaga w pozbyciu się nagromadzonych w systemie kwasów.

Winogrona zabiją komórki rakowe

Winogrona zawdzięczają swoje antynowotworowe właściwości flawonoidom, które wybierają się w pestkach, skórkach oraz szypułkach winogron, a również witaminom C oraz A. Flawonoidy, jak także witaminy C oraz A, to naturalne przeciwutleniacze (odmiennie antyoksydanty), które wymiatają z organizmu wolne rodniki, winne m.in. za rozwój chorób nowotworowych. Jak wychodzi z dotychczasowych badań naukowców, ekstrakt z nasion winogron efektywnie niszczy komórki rakowe w hodowli, m.in. raka skóry, sutka, jelita, płuc, żołądka, prostaty. Z kolei amerykańscy naukowcy na łamach pisma „Clinical Cancer Research”, przekonują, iż wyciąg z nasion winogron przyczynia się do śmierci komórek nowotworowych odpowiedzialnych również za białaczkę. Xianglin Shi z University of Kentucky wraz z kolegami z zespołu badawczego oceniali funkcjonowanie innych dawek ekstraktu z nasion winogron na naturalne komórki nienowotworowe oraz komórki białaczki (w laboratorium). Zaobserwowali oni, iż u 75 proc. komórek białaczki dochodzi do apoptozy (zaprogramowanej śmierci komórkowej) po 24 godzinach od podania wyciągu z nasion winogron. Również ekstrakt nie uszkodził zdrowych komórek. Naukowcy dowiedli także, iż ekstrakt z nasion winogron aktywuje w celach nowotworowych białko JNK, które kieruje komórki na drogę apoptozy. Nie określa to natomiast, iż jedzenie winogron pomoże konkretnym osobom pokonać raka – zaznaczają naukowcy. Natomiast jedzenie winogron i innych owoców, a również warzyw, z pewnością wspomoże zapobiegać wzrostowi nowotworów.

Winogrona potrafią zapobiec wadom serca oraz cukrzycy

Naukowcy z Uniwersytetu Michigan na łamach serwisu EurekAlert przekonują, iż zielone, czerwone oraz czarne winogrona pomagają obniżyć ciśnienie krwi oraz ograniczyć wytrzymałość na insulinę, a co za tym idzie – zmniejszają ryzyko wzrostu chorób serca oraz cukrzycy. Zdaniem naukowców jest toż zasługa zawartych w winogronach fitochemikalii, czyli substancji czynnych pochodzenia roślinnego, które wykazują funkcjonowanie przeciwutleniające. Pomimo, iż analizowania były wykonywane na szczurach, naukowcy przypuszczają, iż spożywanie winogron ma podobnie korzystny nacisk na ludzi. Inni naukowcy twierdzą, iż najskuteczniej przed postępem chorób układu sercowo-naczyniowego zabezpieczają ciemnofioletowe winogrona, bo mają najwięcej flawonoidów. Są toż substancje, które podwyższają stopień „dobrego” cholesterolu HDL i hamują utlenianie „złego” cholesterolu LDL, zapobiegając tym samym miażdżycy, a dalej rozwojowi chorób, takich jak udar mózgu lub zawał serca.

Winogrona a odchudzanie

Winogrona potrafią wesprzeć mechanizm odchudzania, ponieważ zamknięty w nich resweratrol wspiera redukcję wagi ciała. Naukowcy przekonują, iż resweratrol zwiększa mechanizm rozpadu tkanki tłuszczowej. Także udowodniono, iż wykorzystywanie resweratrolu poprawia insulinowrażliwość komórek, w efektu czego możliwa jest regulacja poziomu glukozy oraz insuliny, co pośrednio oddziałuje dobrze na zmniejszenie wagi oraz ilość tkanki tłuszczowej w systemie. Najwięcej resweratrolu zawiera skórka czarnych winogron. Osoby na diecie odchudzającej powinny natomiast jadać winogrona z umiarem, bo należą do owoców dosyć kalorycznych: porcja 100 g to 69 kcal.

Winogrona a cukrzyca

Winogrona mają mały indeks glikemiczny (IG= 45), natomiast pomimo to cukrzycy winni ich unikać. Mają bowiem sporo (12-25 proc.) cukru, zwłaszcza łatwo przyswajalnej glukozy oraz fruktozy. Warto wiedzieć, iż kiść winogron zawiera ok. 5 kostek cukru.

Winogrona – wykorzystanie w kosmetyce

W winogronach można odnaleźć dużo miedzi, chromu oraz cynku – pierwiastków, które oddziałują na elastyczność skóry. Z kolei zamknięty w nich potas decyduje o jej jędrności. Zaś mangan oraz żelazo, których także nie brakuje w tychże słodkich owocach, nadają cerze ładny, zdrowy koloryt. Warto wiedzieć, iż elementy te, w związaniu z witaminą C, działają jak środek: łagodzą stanu zapalne oraz podrażnienie naskórka. Także winogrona redukują zbytnie wydzielanie sebum, więc są częstymi składnikami kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji skóry tłustej. Naukowcy dowiedli, iż garść świeżych liści winorośli dodana do ciepłej wody działa odtruwająco oraz oczyszczająco na skórę. Taka kąpiel polecana jest szczególnie wieczorem, bowiem odpręża oraz poprawia usposobienie.