Do 1939 roku Hitler osiągnął poważne zdobycze terytorialne w drodze szantażu polityczno – militarnego, bez uciekania się do wojny. Zbrojny opór Polski zakończył ten etap. Armia niemiecka, do wojny z Polską nie czuła się jeszcze w pełni przygotowana. Wielu generałów i dyplomatów niemieckich było niechętnych Hitlerowi i domagało się porozumienia z Anglia i Francją. Bezwzględne stanowisko III Rzeszy wobec zajętych ziem polskich mogło wpłynąć niekorzystnie na politykę Zachodu. Jesienią 1939 roku polityka Niemiec wobec ziem polskich i ludności polskiej była jeszcze nie w pełni sprecyzowana. Z jednej strony nawiązywała do hasła: „ Drang nach Osten”, głosząc ,że przestrzeń dla Niemców jest na Wschodzie, a z drugiej strony pojawiały się próby ograniczania tej ekspansji ze względów taktycznych. Już 1 września 1939 roku Hitler podjął jednostronna decyzję włączenia obszaru Wolnego Miasta Gdańska do Rzeszy. Od samego tez początku nosił się z myślą, by podzielić obszary wchodzące w skład II Rzeczpospolitej.
