Poszukując sposobu na gładką cerę, warto poznać efektywne oraz sprawdzone formy, stosowane we tej kosmetologii oraz dermatologii – bazując na środkach witaminowych, stosując prawidłową pielęgnację i systematycznie dbając o kondycję skóry, można osiągnąć satysfakcjonujące efekty, widoczne w formie pięknej oraz odpowiedniej cery. Zadbana oraz ładna twarz stanowi swoistą wizytówkę człowieka, niejednokrotnie przyczyniając się do stosowanych w życiu sukcesów. Warto zatem wiedzieć, jak być gładką cerę i jakie elementy wspierają jej życie w prawej postaci.

Od czego zależy gładka cera? Komponenty decydujące o jakości skóry

Skóra, jako powierzchnia zewnętrzna, pokrywająca ludzkie ciało, narażona jest na szereg niekorzystnie działających na nią elementów, które niejednokrotnie determinują jej wygląd i wygląd. Chcąc poznać sposoby właściwej trosce o cerę, warto mieć świadomość istoty działań prewencyjnych, zapobiegających tworzeniu kłopotów skórnych i efektywnie chroniących skórę przed niedoskonałościami. Skóra systematycznie eksponowana jest na funkcjonowanie drażniących elementów, takich jak duży wiatr, skrajne temperatury, duża wilgotność powietrza i duże promieniowanie UV. Obciążają one cerę, zaburzając jej jakość i determinując występowanie niekorzystnych objawów, jak innego typu kłopoty skórne. Z tego powodu konieczna jest efektywna ochrona oraz zabezpieczenie skóry, co pozwala na życie jej pięknego wyglądu.

Odpowiednia pielęgnacja skóry – podstawy codziennej higieny

Codzienna pielęgnacja skóry to przede wszystkim jej nawilżanie oraz oczyszczanie – zabiegi te pozwalają utrzymać cerę w odpowiedniej jakości, co istotne jest jako dobra oraz zadbana twarz. Niezbędne jest dobre dostosowanie kosmetyków do typu cery, jej potrzeb i kłopotów. Najodpowiedniejsze okazują się naturalne środki, bazujące na wyciągach roślinnych i wykorzystujące korzystny nacisk witamin na ludzką skórę. Ujędrnianie skóry odbywa się dzięki skuteczności wykorzystywanych kosmetyków – warto poznać parę ważnych elementów, które znaleźć można w nowoczesnych preparatach kosmetycznych, dedykowanych skórze. Na specjalną uwagę zasługuje witamina E, która określana jest witaminą młodości z racje na własne przesiwstarzeniowe funkcjonowanie. Jej efektywność determinowana jest dogłębną penetracją warstw skórnych, w końca której jest rzeczywiste odżywienie, nawilżenie oraz wygładzenie cery. Witamina ta odbudowuje bowiem newralgiczne powłoki skóry, co skutkuje zauważalną poprawą stanu cery. Nawilżanie skóry wspomagają także kosmetyki, zawierające witaminę A – to drugi element, decydujący o gładkości cery. Ta witamina maksymalizuje regenerację naskórka, optymalizuje funkcje skóry i zwiększa jej warstwę ochronną, zmniejszając utratę wody. Zwiększone wydzielanie kolagenu oraz elastyny powoduje poprawę jędrności, elastyczności i wspiera nawilżanie. Witamina A dobrze radzi sobie z przesuszoną skórą, powstającymi zmarszczkami i przebarwieniami.

Innym istotnym elementem, którego popularność w kosmetologii i dermatologii narasta, jest kwas migdałowy – przenikając w głąb skóry, dobrze sprawdza się we wspomaganiu cery z niedoskonałościami. Rozjaśnia, niweluje przebarwienia, nawilża oraz opóźnia występowanie oznak starzenia się skóry.

Zdrowa cera dzięki kompleksowej trosce o organizm

Aby efektywnie wpłynąć na formę oraz stan cery, konieczna jest holistyczna dbałość oraz systematyczna pielęgnacja, której celem jest przede wszystkim ochrona skóry przed szkodliwymi elementami. Priorytetem stoi się wykorzystywanie dogłębnie docierających środków, które bazują na skuteczności witamin i naturalnych elementów, wspomagających regenerację oraz nawilżenie skóry. Procesy występujące w głębszych, kluczowych warstwach skóry skutkują poprawą jej estetyki, pomagają radzić sobie z niedoskonałościami i zmniejszają ryzyko pojawienia się kłopotów skórnych. Gładką cerę można zatem osiągnąć dzięki kompleksowej oraz rozsądnej pielęgnacji.

Mycie twarzy

Mały kłopot. Możesz stosować dowolnych kosmetyków oczyszczających, pamiętaj natomiast, aby nie myć twarzy za gorącą wodą.

Większy kłopot. Do codziennego czyszczenia twarzy możesz stosować specjalnej miękkiej szczoteczki czy frotowej rękawicy. Dobre będą także specjalne płatki higieniczne ze złuszczającymi mikrogranulkami (np. Cleanic). Stosuj toniki oraz żele do czyszczenia z kwasami (w niskich stężeniach, np. 0,5–1 proc. kwasu salicylowego czy 2,5–5 proc. kwasu mlekowego czy glikolowego), które stymulują odnowę komórkową oraz złuszczają naskórek (wraz z zaskórnikami).

Eksfoliacja

Mały kłopot. Raz w tygodniu wykonaj peeling, np. delikatny gommage, enzymatyczny, pudrowy (Kenzo, Kanebo) czy po prostu mechaniczny z łagodnymi drobinkami ściernymi. Warto również raz w miesiącu wykorzystać zestaw do domowej mikrodermabrazji. Większy kłopot. Mikrodermabrazja – raz, a chociażby dwa razy w tygodniu. Uważaj natomiast, ponieważ część środków złuszczających tego rodzaju – choć działa wiele źle aniżeli zabiegi u dermatologa – zawiera niezwykle twarde kryształki tlenku glinu, jakie potrafią podrażnić skórę, gdy będziesz ją za bardzo tarła czy wykonywała zabieg za powszechnie. W takiej sytuacji stosuj mikrodermabrazję rzadziej czy okresowo zastąp ją peelingiem enzymatycznym oraz maseczkami oczyszczającymi.

Ciąża to wielki okres dla kobiety. Oczekiwanie na maluszka to zawsze nie tylko sama przyjemność. W trakcie ciąży potrafią pojawiać się rozmaite choroby, na przykład zmęczenie. Co wykonać, by je złagodzić oraz nie zaszkodzić zdrowiu maluszka?

Zmęczenie w ciąży pojawia się u wielu kobiet. Nie jest regułą, jednak pochodzi ze kolei, jakie są w systemie. W okresie ciąży można zauważyć wzmocnienie częstości bicia serca oraz podniesienie poziomu tętna. Serce ciężarnej kobiety może przepompować chociażby 30-50% więcej krwi w czasu minuty aniżeli przed ciążą (1). Może tak się stać pod wpływem wysiłku sportowego, niekoniecznie wzmożonego. Umiarkowany ruch w trakcie ciąży jest natomiast wskazany. Może zatem żyć na przykład spacer, basen czy joga dla osób w ciąży.

Zmęczenie w ciąży to zazwyczaj stan normalny

Zmęczenie że być pewnym z symptomów braku żelaza we krwi (anemia), schorzeń tarczycy lub cukrzycy ciężarnych. Jednak pojawia się, a to niezwykle powszechnie, również u kobiet zdrowych, u których ciąża przebiega prawidłowo. Specjaliści twierdzą wręcz, iż odczucie ciągłego przemęczenia to w ciąży normalny stan. Zmiany, które występują bowiem w owym okresie w systemie, umożliwiają dziecku zdrowy rozwój, choć u kobiety niebędącej w ciąży mogłyby być uznane za symptom poważnej dolegliwości. Głównym winowajcą są hormony – za odczucie przemęczenia odpowiada przede wszystkim wzrost poziomu progesteronu. Na szczęście, stan tenże nie jest groźny ani dla kobiety, ani dla dziecka, natomiast „wszechogarniające lenistwo” może przyszłej mamie bardzo skomplikować życie. Ponieważ jak tu pracować, uczyć się, jeśli myśli nadal błądzą wokół ciepłego łóżka?

Skąd zajmuje się brak energii w ciąży?

Utrzymujące się zmęczenie oraz senność potrafią pojawić się już na starcie ciąży. Ciążę można poznać także po następujących objawach:

•poranne nudności oraz mdłości,

•brak miesiączki,

•parcie na mocz,

•niechęć do jedzenia pewnych pokarmów,

•podwyższenie ciepłoty ciała,

•powiększenie piersi.

Znużenie oraz brak energii w ciąży ma źródło w zmianach hormonalnych, zwłaszcza zwiększeniu poziomu progesteronu w systemie. Ciężarna może poczuć się słabo, po wstaniu z łóżka mieć zawroty głowy oraz być senność w przeciągu dnia. Sygnały wydają się niejednokrotnie w pierwszym trymestrze ciąży.

Zmęczenie w ciąży lub dolegliwość?

Gdy duże zmęczenie oraz senność utrzymują się powyżej trzech miesięcy, warto skonsultować się z specjalistą. Że to wskazywać na przykład o niedoborze żelaza we krwi (anemia), nadczynności tarczycy lub również cukrzycy.

Gdy czujesz zmęczenie, odpoczywaj

Nie jest różnego wyjścia – musisz zaakceptować zmiany, które występują w twoim systemie. Gdy poczujesz zmęczenie, to odpocznij. Normalne obowiązki są istotne, jednak najistotniejsze jest twoje usposobienie, ponieważ z niego w pełnej ilości zależy zdrowie dziecka. Gdy pracujesz, wstań co pewien czas od biurka oraz pospaceruj – najlepiej wyjdź na dwór. Spróbuj tak przeorganizować dzień, żeby znaleźć czas na chwilę odprężenia.

Lub w ciąży można pić kawę?

Chcąc przezwyciężyć zmęczenie, powszechnie sięgamy po kawę. W wypadku ciężarnych kobiet sprawa jest trochę trudniejsza: funkcjonowanie kofeiny trzyma się dłużej w systemie aniżeli u kobiety, która nie jest w ciąży. Więc należy ograniczyć picie kawy. Ciężko natomiast określić dużą ilość, nadającą się do spożycia przez osoby w ciąży, bo zależy to m.in. od sposobu przyrządzania napoju. Filiżanka kawy parzona ma trochę mniej kofeiny (36-74 mg), jednak ta z ekspresu zawiera blisko 100-150 mg. Zdaniem części ekspertów, spożycie dziennej liczby kawy przez kobiety ciężarne nie winno przekroczyć 200 mg.

Lub kawa może szkodzić płodowi?

Kawa dzięki kofeinie ma funkcjonowanie psychoaktywne, i jej metabolity przenikają do łożyska. Bardziej narażone na szkodliwe funkcjonowanie kofeiny na płód są te kobiety, które palą papierosy w trakcie ciąży, aniżeli te, jakie nie palą. Część osób ma świadomość, iż warto ograniczać normalne spożycie kawy, bo za duża jej ilość w systemie ciężarnej że być etiologią:

•zmniejszonej wagi noworodka

•chorób rozwojowych płodu

•ryzyka porodu przedwczesnego

•podniesienia ryzyka poronienia

Kofeina znajduje się i w herbacie, czekoladzie lub kakao.

Co robić, by ograniczyć odczucie osłabienia w ciąży?

W sytuacji, gdy zmęczenie stoi się niezwykle uporczywe, warto odpocząć oraz spać przynajmniej 9 godzin na dzień. Nie można zapominać też o odpowiednim żywieniu, jakie jest znaczący nacisk na zdrowie płodu oraz mamy i normalne działanie. Nie jest polecane objadanie się, bo nadmierny przyrost wagi może sprawiać kłopoty z przemieszczaniem się, uciski kręgosłupa, stawów, cukrzycę, nadciśnienie, a ponadto może zwiększać zmęczenie.

Jak odżywiać się w czasie ciąży?

Najistotniejsze są trzy podstawowe posiłki: śniadanie, obiad oraz kolacja, które ciężarna winna jeść o określonych porach. W międzyczasie polecane są drugie śniadanie oraz podwieczorek, a niewskazane jest podjadanie między posiłkami. Ważnym źródłem energii winnym być węglowodany. Należy pamiętać też o codziennej porcji białka oraz tłuszczów i wielkiej liczby płynów. Systematycznie należy jeść minimum 300 g warzyw oraz produktów (w drugim trymestrze ciąży: 400 g). Najlepiej unikać soli kuchennej oraz tak wyeliminować alkohol oraz nikotynę .

Kamica moczanowa spotykana jest częściej u panów oraz wywołana jest dietą bogatopurynową związaną z nadmierną konsumpcją białka, alkoholu, intensywnym wysiłkiem fizycznym, szybkim odchudzaniem, wyniszczeniem organizmu, dną moczanową, dolegliwościami nowotworowymi, dolegliwościami zakaźnymi, marskością wątroby.

Typy kamieni nerkowych:

•u niemal 80% pacjentów wykonane są ze szczawianu czy fosforanu wapnia,

•rzadziej z kwasu moczowego, fosforanu magnezowo-amonowego (tzw. struwitu; takie kamienie występują zwłaszcza u osób z przewlekłym zakażeniem nerek),

•niezwykle rzadko z cystyny

Czym jest kamica nerkowa?

Kamica nerkowa polega na kształtowaniu się w nerkach złogów z substancji chemicznych. Do wytrącania się kamieni dochodzi w sytuacji, jeśli w moczu przekroczony zostanie próg rozpuszczalności dla związków, które w realiach prawidłowych się w nim rozpuszczają. Kamica nerkowa dotyczy blisko 5% społeczności, przy czym dwukrotnie częściej występuje u panów.

U wielu osób dolegliwość przebiega bezobjawowo z okresowymi silnymi chorobami w strefie lędźwiowej, określanymi jako kolka nerkowa. W 50% wypadków kamica ma rozwój nawrotowy. Wczesne rozpoznanie etiologie oraz swoiste leczenie w kapitalny sposób poprawia rokowania, szczególnie w wypadku kamicy nawrotowej.

Do elementów sprzyjających tworzeniu kamieni nerkowych należą: zwiększone wydalanie z moczem substancji tworzących kamienie: wapnia, kwasu szczawiowego, fosforanów, moczanów, cystyny, zmiana odczynu moczu, deficyt związków ograniczających krystalizację elementów moczu np. magnezu, cytrynianów, za mała ilość płynów w diecie czy zbytnia ich strata, długotrwałe zainfekowanie układu moczowego.

Generalna dieta nerkowa

Pierwszym elementem profilaktyki, jednak także zaleceniem dietetycznym w razie nastąpienia kamicy nerkowej jest dobra ilość spożywanych płynów. Człowiek winien wydalać blisko 2–2,5 litra moczu na dzień o gęstości 1,010 g/ml czy niższej. Więc należy stosować blisko 0,5–1,0 litra więcej płynów. Obowiązuje zasada: im mniejszy ciężar właściwy moczu, tym mniejsze ryzyko krystalizacji złogów. W upalne dni czy w ciągu intensywnego wysiłku należy pić więcej oraz nie ma górnego limitu wypijanych płynów. Druga, bardzo istotna zasada przy diecie nerkowej dotyczy zdiagnozowania typu kamieni nerkowych. Dopiero po ustaleniu przez specjalisty, jakie kamienie występują w moczowodzie, można wykorzystywać prawidłową dla pacjenta dietę. Ogólnym zaleceniem w kamicy jest stała oraz zbilansowana dieta, bez nadmiernej konsumpcji czy całkowitego unikania pewnych elementów pokarmowych. Duża liczba nieprzetworzonych czy nisko przetworzonych owoców oraz warzyw, zwłaszcza tychże wielkich w błonnik, to podstawa kuracji.

Czym jest kamica moczanowa?

W tym sposobie kamicy dochodzi do wytrącania się złogów z kwasu moczowego, będącego ostatnim produktem przemiany materii. W realiach prawidłowych, kwas moczowy w formie rozpuszczonej jest wydalany przez nerki, jednak, jeśli pH moczu sięga mniej aniżeli 5,3 – ma znaczenie jego krystalizacja oraz rozpoczynają się kamienie moczanowe. Jest spotykana częściej u panów oraz wywołana jest dietą bogatopurynową związaną z nadmierną konsumpcją białka, alkoholu, intensywnym wysiłkiem fizycznym, szybkim odchudzaniem, wyniszczeniem organizmu, dną moczanową, dolegliwościami nowotworowymi, dolegliwościami zakaźnymi, marskością wątroby.

Postępowanie dietetyczne w kamicy moczanowej

W celu ograniczenia ryzyka występowania kamieni moczanowych niezbędne jest zmniejszenie w diecie związków będących źródłem puryn, które w systemie metabolizowane są do kwasu moczowego oraz więc przyczyniają się do podniesienia jego natężenia we krwi oraz w moczu. Źródłem tychże cechów są przede wszystkim artykuły mięsne – podroby, wywary oraz sosy mięsne, galaretki mięsne, sardynki oraz śledzie. Z artykułów roślinnych bogatych w puryny należy wymienić przede wszystkim rośliny strączkowe, a również grzyby.

Należy unikać potraw smażonych, pieczonych oraz duszonych. Gotowanie na parze jest najskuteczniejszą formą przygotowywania potraw. Mięso należy gotować w wielkiej liczby wody, a powstałych wywarów nie wykorzystywać do tworzenia zup oraz sosów. Z mięs bardzo polecane są chude: kurczaki, indykii cielęcina, i ich liczba w dziennej racji pokarmowej nie winna przekraczać 100-150 g.

Poleca się spożycie blisko 40-50 g białka oraz 2000-2200 kcal na dzień.

Należy zwiększyć ilość wypijanych płynów do ponad 2l na dzień.

Dieta winna alkalizować mocz, bo kwas moczowy rozpuszcza się w miejscu alkalicznym. Konieczna jest dieta mleczno-jarska, bo mleko, warzywa, owoce mają wartości alkalizujące. Stężenie jonów wodorowych nie winno spadać poniżej 6,5-7,0, ponieważ przy niższym pH może dotrzeć do wytrącania się kryształków fosforanu wapnia.

Artykuły polecane w kamicy moczanowej

Duża liczba płynów,

wody mineralne,

warzywa oraz owoce – korzystny nacisk maja cytryny, które zwiększają przemianę puryn,

Ziemniaki,

mleko, ser twarogowy chudy,

miód, cukier.

Artykuły polecane w małych ilościach

Kolejne gatunki mięs – tylko gotowane (100-150 g/dobę), bo puryny mają do wywaru,

ryby,

artykuły zbożowe.

Artykuły przeciwwskazane w kamicy moczanowej

Podroby (wątroba, nerki, mózg, serca),

baranina, wieprzowina,

śledzie, sardynki, szproty, kawior,

wywary mięsne oraz rybne,

rośliny strączkowe, grzyby,

czekolada mleczna oraz gorzka, kakao w proszku, orzechy,

mocna herbata, kawa naturalna.

Odbijanie po jedzeniu zwykle jest dobrym odruchem fizjologicznym oraz nie winno być podstawy do większego lęku. W niedużej liczby wypadków może być u osób z schorzeniami nerwicowymi. Jednak należy liczyć na uwadze, iż u większości chorych liczne bekanie będzie efektem zmian organicznych. Z zasady połączonych pomiędzy innymi z schorzeniami pracy górnej części przewodu pokarmowego, przetoką okrężnico-żołądkową czy niedrożnością przewodu pokarmowego. Gdy warto zgłosić się do specjalisty? Jak ograniczyć te nieprzyjemne choroby?

Czym jest odbijanie?

Odbijanie jest wydaleniem ustami powietrza znajdującego się w górnym fragmencie przewodu pokarmowego (przede wszystkim przełyku oraz żołądku). Powietrze znajduje się do żołądka podczas jedzenia. Powszechnie znajduje się, w czasie jednego posiłku połykamy chociażby 200 ml powietrza (ok.3-4 ml na jeden kęs). Co istotne, ilość połkniętego powietrza może wzrastać wraz ze wzrostem tempa jedzenia i wielkości danego posiłku. Im będziemy spożywali większe ilości oraz im już będziemy to robili, tym wysoce będziemy połykali powietrza, które nasz organizm będzie musiał wydalić.

Także liczne odbijanie może być także spotęgowane przez:

•alkohol,

•napoje gazowane,

•słodycze,

•tłuste pokarmy.

Odbijanie powietrzem – lub że być symptomem dolegliwości?

Odbijanie zwykle nie zwiastuje poważnej dolegliwości układu pokarmowego. Niejednokrotnie jest to dobry odruch fizjologiczny, jaki że być efektem nadmiernej liczby jedzenia. Rzadko jest objawem groźnych choroby pomiędzy innymi takich jak: „leniwy” żołądek, schorzenia kurczliwości dolnego zwieracza przełyku, lub upośledzeniem drożności przewodu pokarmowego. Natomiast gdy sygnały się nasilają, warto udać się do specjalisty. Na bazie przeprowadzonego wywiadu i pewnych badań, ustalana jest kwalifikacja oraz podejmowane leczenie. Do zdiagnozowania chorób układu pokarmowego niejednokrotnie zajmuje się następujące analizowania: kontrastowe analizowania radiologiczne, gastroskopię, a również badanie ciśnienia przełyku i badanie pracy elektrycznej żołądka (wykonywane sporadycznie).

Niestrawność żołądka – jak ograniczyć?

Choroby ze strony układu pokarmowego potrafią stanowić nie tylko nieprzyjemne, jednak także wstydliwe oraz utrudniać prawidłowe działanie. Dobrze jest kojarzyć się do kilku praktycznych reguł oraz wskazań, które efektywnie pomogą ograniczyć reakcje naszego organizmu. Odbijanie się można zminimalizować przez zmiany dotychczasowych nawyków żywieniowych. Po pierwsze, ważna jest zmiana sposobu jedzenia. Przede wszystkim mowa tutaj o wolniejszym spożywaniu posiłków. Także warto zwrócić uwagę na wielkość porcji, które winnym być mniejsze. Kuchnia również winna być lekka. Warto zrezygnować z tłustych potraw, a również nadmiernego spożywania słodyczy, które wzmagają puste odbijanie. Po drugie, każdy kęs winien być dobrze pogryziony. Wtedy do żołądka znajduje się mniej powietrza. Po trzecie, zrezygnujmy z gazowanych napojów, a również alkoholu. Zwiększają one objętość gazów w żołądku. Po czwarte, wszystkie pastylki musujące wypijajmy po ich całkowitym rozpuszczeniu się. Nie wystawiamy się wówczas na nieprzyjemne odbijanie.

Niestrawność – dieta

By uniknąć niestrawności, należy przestrzegać kilku zasad prawidłowego żywienia się, na przykład jeść 3-4 posiłki dziennie zamiast 1-2. Posiłki winnym być przeżuwane oraz jedzone w porządku oraz bez pośpiechu. Ostatni posiłek winien być jedzony nie później aniżeli 3 godziny przed snem. Osobom uskarżającym się na popularną niestrawność poleca się unikanie smażonych oraz tłustych potraw, jakie potrafią podrażnić żołądek. Tak naprawdę, wzdęcia nie składają się z ilością gazów w przewodzie pokarmowym, a przede każdym z ich subiektywnym odczuwaniem. Pomimo to ograniczenie ich liczby zazwyczaj pomaga. By uniknąć wzdęcia brzucha, należy ograniczyć ilość wypijanych napojów gazowanych, gazopędnych potraw (fasolka, groch, cebula, jabłka) oraz starać się jeść stopniowo. Zgaga wymaga obserwacji reakcji organizmu na pewne potrawy, ponieważ u każdej mającej na nią osoby sygnały potrafią pojawić się po czymś innym. Na zgagę pomaga wypicie np. mleka. Po jedzeniu najlepiej się nie schylać, ponieważ to akurat może skutkować cofanie się kwasów żołądkowych do przełyku.

Podsumowanie

Odbijanie się zwykle jest dobrym odruchem fizjologicznym naszego organizmu. Występuje po jedzeniu, podczas którego połykamy chociażby 200 ml powietrza. Warto pamiętać, iż im szybciej jemy a im większe ilości, tym bardzo powietrza dociera do naszego układu pokarmowego. Więc posiłki jedzmy stopniowo, dokładnie przeżuwając każdy kęs. Bekanie może być także spotęgowane przez spożywanie tłustych potraw, słodyczy, a również alkoholu. Więc warto zrezygnować z tychże artykułów. Gdy sygnały nie znikają, warto zgłosić się do specjalisty, który na bazie wywiadu oraz pewnych badań stwierdzi, lub mamy na niestrawność, lub może wystąpiła u nas poważniejsza dolegliwość. Połączona pomiędzy innymi z schorzeniami kurczliwości dolnego odcinka przełyku, „leniwym” żołądkiem lub przetoką okrężnico-żołądkową.

W ostatnich czasach niedoskonałości skóry ma właściwie każdy. Idealna skóra jest jędrna, gładka oraz dobrze napięta. Właściwie działa na elementy atmosferyczne, ponieważ jest tak nawilżona oraz odżywiona. Niewidoczne są na jej powierzchni rozszerzone naczynka krwionośne ani plamy barwnikowe. Natomiast są to indywidualne cechy skóry normalnej. I ta jest zwłaszcza u dzieci do czasu pokwitania.

Pielęgnacja cery suchej

Kluczowe dla cery suchej jest zbytnie łuszczenie oraz odczucie ściągnięcia. Dzieje się tak, bo mechanizmy wytwarzania sebum są zaburzone. Do oczyszczania twarzy winno się wybierać delikatne środki nawilżające. Należy unikać toników z zawartością alkoholu. Wykorzystywane kosmetyki oraz maski powinny być bogatą konsystencję. Najlepiej wybierać te o wartościach dogłębnie nawilżających, odżywczych oraz regenerujących. Warto, by w składzie stosowanego środka nie zabrakło emolientów. Elementy te dostępne są za natłuszczanie skóry. Mają na powierzchni naskórka ochronny film, dzięki temu skóra sucha lepiej znosi funkcjonowanie elementów atmosferycznych. W pielęgnacji ważną funkcję odgrywają także elementy higroskopijne. Składają się one z wodą w naskórku oraz chronią jej odparowaniu. Szukajmy artykułów, które w sklepie będą miały:

•glicerynę,

•glikol propylenowy,

•kwas hialuronowy,

•olej migdałowy,

•wosk pszczeli,

•masło shea,

•mocznik.

Pielęgnacja cery naczynkowej

Obecnie jeszcze więcej osób ma kłopot z cerą naczyniową. Teleangiektazje (rozszerzone naczynka włosowate) potrafią powstawać przy każdym typie skóry. Niejednokrotnie wiążą się na tle cery suchej oraz delikatnej. Skóra naczyniowa niezwykle powszechnie działa na elementy zewnętrzne długotrwałym zaczerwienieniem. Rumień powstaje na skutek gwałtownego kurczenia się oraz rozszerzania naczyń. Z postępem czasu może się utrwalić oraz stać na stałe. Więc skórę naczyniową podczas pielęgnacji należy traktować jako bardzo wrażliwą. W celu oczyszczenia skóry naczynkowej winni ograniczyć się do jednego preparatu. Najlepiej wybierać płyny micelarne. Dobrze oczyszczają powierzchnię skóry, a ich zastosowanie nie wymaga późniejszego czyszczenia twarzy wodą z żelem lub stosowania toniku. Niezbędne są peelingi enzymatyczne, które wywołują rozpuszczenie zrogowaciałego naskórka. Peelingów z ziarenkami się nie poleca, ponieważ mechaniczne tarcie naskórka może wywołać rozdrażnienia. Kosmetyki oraz maski powinny być wartości wzmacniające oraz uszczelniające naczynka. Warto, by w ich składzie znajdowały się substancje, takie jak:

•witamina C,

•witamina K,

•ruta,

•ekstrakt z kasztanowca,

•siarczan dekstranu,

•metylochalkon hesperydyny,

•mentol.

Pielęgnacja cery tłustej

Jest dość gruba, i jej powierzchnię pokrywa duża liczba sebum. Dzięki temu niezwykle dobrze znosi drażniące funkcjonowanie elementów zewnętrznych oraz leków myjących. Zaletą skóry tłustej jest to, iż stosunkowo późno zaczyna się mechanizm jej starzenia. Niestety, w efekcie nadmiernej aktywności gruczołów łojowych powszechnie dochodzi do występowania niedoskonałości, takich jak zaskórniki oraz grudki. Czasem na powierzchni skóry zaczynają się stany zapalne, i w efekcie nieodpowiedniej pielęgnacji skóra tłusta może przeobrazić się w cerę trądzikową. W pielęgnacji cery tłustej ważną funkcję odgrywa zmniejszanie grubości powłoki rogowej. Często winno się wykorzystywać rozmaite peelingi. Hamuje to blokowaniu ujść mieszków włosowych. Toniki oraz żele do czyszczenia twarzy powinny być wartości antyseptyczne oraz przeciwzapalne. Wykorzystywane kosmetyki powinny mieć substancje matujące oraz seboregulujące. Maski powinny wykazywać funkcjonowanie oczyszczające oraz ściągające. Polecane są środki o ilości:

•kwasu salicylowego,

•kwasu glikolowego,

•cynku,

•kwasów owocowych,

•kaolinu,

•krzemionki,

•siarki.

Pielęgnacja cery mieszanej

Jest często występującym wśród kobiet typem skóry. Kluczowe dla cery mieszanej jest to, iż trzyma ona w sobie cechy skóry suchej oraz tłustej. Ma tendencje do występowania zaskórników oraz krostek, jak także do łuszczenia. Z tego sensu jej pielęgnacja jest dosyć trudna. Należałoby postępować z nią jak z dwoma rodzajami cery. Natomiast ciężko wykorzystywać na raz dwa rozmaite z siebie środki kosmetyczne. Jest toż dosyć absorbujące, a poza tym kosztowne. Więc warto przestrzegać paru praktycznych zasad. Do czyszczenia należy wykorzystywać delikatne żele oczyszczające. W wypadku wielkiej możliwości do łojotoku można wybierać toniki antyseptyczne. Jeśli cera wykazuje natomiast więcej cech skóry suchej, toniki powinny w składzie mieć elementy nawilżające oraz zmniejszające. Do nawilżania skóry dobrze jest wykorzystywać kosmetyki o lekkiej formule. Dobrze nawodnią cerę, jednak nie spowodują występowania zaskórników. Peeling wykorzystywany raz w tygodniu dobrze oczyści oraz wygładzi skórę. Dodatkowo, w współzależności od potrzeb, niezbędne jest wykorzystywanie masek o wartościach regenerujących, odżywczych oraz oczyszczających. Gdy domowe sposoby pielęgnacji składają się niewystarczające, warto pomyśleć o odwiedzeniu dermatologa czy specjalisty medycyny estetycznej, by specjalista dobrał właściwe zabiegi medyczne i odpowiednią pielęgnację skóry.

Kolagen od lat jest przedmiotem badań naukowców oraz każdy kolejny eksperyment przynosi rewolucyjne odkrycia dotyczące jego zbawiennego działania na ludzki organizm. Jest on używany w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym, a również w medycynie: chirurgii plastycznej, ortopedii lub stomatologii (1). Jakie środki z kolagenem można jeść w celu ochrony stawów przed urazami oraz dolegliwościami? Lub przydatniejszy będzie kolagen do picia, lub kolagen w kapsułkach? Odpowiadamy na te także różne pytania.

Czym jest kolagen?

Kolageny to część białek będących w organizmach zwierzęcych. Jak dotychczas, wyodrębniono 29 typów białek kolagenowych, przy czym każdy z nich jest bardzo ważny dla działania organizmu. Białka kolagenowe są w części organów oraz tkanek: w rogówce, kościach, chrząstkach, skórze, więzadłach oraz ścięgnach. Ich ważnym zadaniem jest utrzymywanie sprężystości tkanki łącznej i jej odporności na rozciąganie. Niestety zaraz po 25. roku mieszkania w systemie człowieka dochodzi do schorzeń stabilności pomiędzy produkcją a rozkładem kolagenu w tkankach oraz narządach. Ma to pomysł na stan skóry oraz paznokci, niekorzystnie wpływa na działanie naczyń krwionośnych oraz limfatycznych, że być etiologią groźnych chorób zwyrodnieniowych stawów oraz kości. Na szczęście rozwój technologii naukowych pozwalał na pozyskiwanie tzw. hydrolizatów kolagenu i tworzenie ich w formy suplementów kuracji. Analizowania naukowe udowodniły z kolei wartości prozdrowotne i aktywność biologiczną przyjmowanych doustnie hydrolizatów kolagenu w leczeniu chorób stawów oraz kości, a jeszcze ich dobry nacisk na poprawę wyglądu i kondycji włosów, skóry oraz paznokci.

Jak działa kolagen?

Suplementy kuracji zawierające kolagen, m.in. Joint Care oraz Flex Guard, zapewniają elementów budujących strukturę stawową. Wykazano, iż hydrolizowana forma kolagenu wywiera pozytywne, terapeutyczne funkcjonowanie u osób z osteoporozą oraz zapaleniem stawów. Może zwiększać gęstość oraz mineralizację kości i zmniejszać ucisk połączony ze zmianami w tkance stawowej. Białko to ma także wykorzystanie w sporcie. Przeprowadzono badanie, które pokazało, iż długookresowe stosowanie kolagenu poprawia stan zdrowia stawów u sportowców. Część badawcza składała się z 147 osób (72 panów oraz 75 kobiet). Przez czas 24 tygodni połowa badanych przyjmowała 25 ml płynu z 10 g kolagenu, a druga połowa 25 ml płynu placebo. W obydwu grupach badano bolesność, elastyczność i stan zapalny w stawach. Na bazie przeprowadzonego analizowania stwierdzono, iż wykorzystywanie hydrolizowanego kolagenu u sportowców umożliwia ograniczyć odczuwanie ucisku oraz obniża ryzyko występowania zmian zwyrodnieniowych w liczbie podwyższonego ryzyka. Jak widać stosowania kolagenu na stawy ma cel oraz jest w pełni uzasadnione.

Kolagen naturalny na stawy

Dowodów na dobre oddziaływanie suplementów kuracji na zdrowie stawów dostarczyły analizowania wykonane na całym globie. Jedno z pierwszych przeprowadzono w 2002 r. na grupie pięciu kobiet ze stwierdzoną dolegliwością zwyrodnieniową stawów – po 42 dniach doustnego stosowania środka z kolagenem u czterech z nich nastąpiło ograniczenie choroby bólowych średnio o 26%. Inne badanie przeprowadzono na grupie 52 osób ze stwierdzoną dolegliwością zwyrodnieniową stawu kolanowego. Po 90 dniach kuracji z użyciem środków zawierających kolagen ich odczucie bólu kolana, sztywności stawu i możliwość podejmowania odpowiednich, codziennych aktywności poprawiło się o 33%. Z kolei stosowanie doustne leków z kolagenem pacjentom skarżącym się na ucisk stawów połączony z wysiłkiem fizycznym (jednak bez cech dolegliwości zwyrodnieniowej) poskutkowało znaczną poprawą elastyczności stawów, ucisk powysiłkowy pojawiał się u nich później oraz był krócej aniżeli w liczbie przyjmującej placebo.

Najlepszy kolagen – jak dobrać?

Na rynku odnaleźć można duży wybór rozmaitych środków mających w swoim składzie kolagen. Dostępne są m.in. pastylki z kolagenem, kolagen w proszku lub kolagen w płynie. Dobór właściwej formy suplementu jest tak naprawdę uzależniony od indywidualnych preferencji i wygody. Pastylki, w ilości zalecanej przez producentów, należy po prostu połknąć oraz popić wodą. Kolagen w płynie zwykle stosuje się podobnie jak syrop, odmierzając zalecaną dawkę za pomocą łyżeczki czy dodanej do produktu miarki. Z kolei kolagen w proszku – także przestrzegając dawek pewnych przez producenta – rozpuszcza się w wodzie oraz stworzoną w tenże sposób miksturę wypija. Nowoczesne technologie, pozwalające na pozyskiwanie kolagenu w formie zmikronizowanej, sprawiają, iż dociera on bezpośrednio do stawów w aktywnej postaci. Co istotne, hydrolizat kolagenu spotykany w tego rodzaju suplementach kuracji został oficjalnie zatwierdzony do zastosowania przez Amerykański Urząd ds. Żywności oraz Preparatów jako artykuł w kategorii GRAS – Generally Recognized as Safe.

Kolagen w tabletkach lub do picia?

Na rynku dostępne są również suplementy zawierające kolagen w formie sypkiej, nadającej się do picia, jak a w form tabletek czy pigułek. Ze powodu na szybszą przyswajalność oraz łatwość stosowania sugerujemy wybór artykułów z kolagenem do picia. Dostarczenie 8 g tego białka mogłoby wymagać przełknięcie 8 masywnych kapsułek, i jak wiadomo że nie być to komfortowe. Bez wątpienia łatwiejsze będzie wypicie 200 ml smacznego napoju z taką samą zawartością tego elementu.

Cellulit stanowi niezaprzeczalny kłopot estetyczny, którego poznanie oraz leczenie jest wyzwaniem współczesnej kosmetologii. Niejednokrotnie spotykany cellulit na brzuchu, stanowi uciążliwą choroba, obniżającą komfort codziennego działania oraz – co natomiast zdarza się rzadko – może generować dyskomfort oraz choroby bólowe. Jest parę rodzajów cellulitu, klasyfikowanych z uwagi na lokalizację powstawania i indywidualną specyfikę. Warto dowiedzieć się, jak zidentyfikować oraz leczyć cellulit w współzależności od jego charakteru oraz etiologii zaistnienia.

Cellulit – etiologie

Jedną z podstawowych etiologii występowania cellulitu są schorzenia hormonalne. Przede wszystkim zwiększona ilość estrogenów („hormony kobiecości”), która powoduje zwiększoną przepuszczalność naczyń krwionośnych oraz limfatycznych. Płyn fizjologiczny przenika wówczas przez delikatne ścianki naczyń oraz wiąże się w przestrzeniach międzykomórkowych. To z kolei powoduje obrzęki, które utrudniają mikrokrążenie w warstwie podskórnej, przez co robi się cellulit na udach. W rezultacie w naczyniach narasta ciśnienie, i więc prowadzi do większej przepuszczalności. Adipocyty łatwo gromadzą zbędne artykuły przemiany materii i tłuszcz oraz dokładnie to sprawia występowanie charakterystycznych nierówności w zakresie skóry z cellulitem. Takie schorzenia a ich efekt w formie cellulitu są liczne w czasie ciąży, menstruacji, karmienia piersią, a również podczas stosowania antykoncepcji. Z różnej strony progesteron (hormon żeński), który powoduje spowolniony przepływ krwi w żyłach, także może iść do zmian w obszarze tkanki łącznej. Jego nacisk powoduje, iż włókna kolagenowe w normalny sposób tracą sprężystość oraz elastyczność, co daje nie tylko cellulit na udach, a również zmniejsza elastyczność skóry.

Cellulit wodny – jak zidentyfikować?

Cellulit stanowi defekt tkanki tłuszczowej, wskutek którego pojawiają się zmiany obrzękowe, włókniste oraz stwardnieniowe. Cechą charakterystyczną tychże zmian skórnych są guzki oraz zgrubienia, specyficzna skórka pomarańczowa i pofałdowanie powierzchni skóry. Nierówności skórne wywołane są obrzmieniem naskórka oraz zwiotczeniem skóry. Dodatkowo ważne w toku rozpoznawania zmian cellulitowych są subiektywne odczucia, zgłaszane przez chorych – powszechnie daje się poczucie ciężkości oraz nadmiernego napięcia, skurcze i mrowienie. Często spotykany jest cellulit w ciąży, mając swoim zasięgiem brzuch, uda oraz pośladki. Spotykany jest też cellulit na ramionach. Są dwie odmiany cellulitu – twardy i miękki. Istotne jest ich skuteczne poznanie oraz wdrożenie efektywnych działań, mających na celu przywrócenie skórze pierwotnej estetyki .

Cellulit wodny a tłuszczowy – na czym polega różnica??

Typ cellulitu uzależniony jest z źródła, na jakim występują zmiany skórne. Cellulit twardy określany jest odmiennie wodnym. Jego poznanie może przysparzać trudność, ponieważ przypomina on bardzo rozbudowaną tkankę mięśniową. Ta metoda cellulitu jest mała oraz bardzo należąca do mięśni. Skóra zajęta cellulitem jest twarda oraz sucha, także zauważalnie niewłaściwie odżywiona oraz potrafią pojawić się na niej także rozstępy. Z kolei cellulit tłuszczowy miękki jest widocznie duży a nie należy do mięśni, może mieć wielkie powierzchnie. W tym wypadku występują fałdy i obrzmienia. Zmiany pozycji ciała generują zmiany w ukształtowaniu powierzchni skóry. Warto podkreślić, iż cellulit miękki uczy się niejednokrotnie ze niewłaściwie leczonej formie cellulitu twardego. Także jest szereg innych formie cellulitu, które potrafią być połączenie wymienionych powyżej zmian skórnych czy być generowane innymi elementami. Wśród innych odmian znajduje się cellulit obrzękowy, mieszany i rzekomy cellulit na nogach, ramionach oraz udach. Popularny składa się również cellulit na pośladkach.

Cellulit tłuszczowy – etiologie oraz profilaktyka

Cellulit powodowany jest wielu elementami, determinującymi występowanie nieestetycznych zmian skórnych. Wśród powodów pojawiania się cellulitu wymienić można:

•predyspozycje genetyczne,

•wiek – zdecydowanie częściej cellulit pojawia się u kobiet w czasie menopauzalnym,

•zwiększona ilość tkanki podskórnej,

•schorzenia hormonalne,

•nadmiar estrogenów, przy jednoczesnym niedoborze progesteronu,

•siedzący styl życia oraz nikła aktywność ruchowa,

•nieodpowiednia dieta – nadmiar spożywanych tłuszczów oraz cukrów.

Leczenie cellulitu uwarunkowane jest często od poziomu zaawansowania zmian skórnych, natomiast zwykle kuracja jest kompleksowa, obejmując: formy mechaniczne w formie specjalistycznych rajstop o optymalizowanym nacisku, które usprawniają krążenie, środki doustne i miejscowe środki kosmetyczne – żele oraz kosmetyki. Kluczem do efektywności podejmowanych działań terapeutycznych jest poprawa mikrokrążenia i odbudowa skóry. Nie bez znaczenia jest też profilaktyka, a zatem zapobieganie tworzeniu zmian skórnych przez unikanie elementów je wywołujących.

Warto pamiętać, iż etiologia cellulitu jest rozległa, podobnie jak jego typy i sposoby leczenia. Z pewnością dobrze jest zapobiegać tworzeniu nieestetycznych zmian skórnych, unikając determinujących je elementów. Cellulit wymaga kuracji, projektowanej przez specjalistów kosmetologii i specjalistów medycyny estetycznej.

Zawał mięśnia sercowego jest pewną z częstych etiologii hospitalizacji we nowej rzeczywistości, niejednokrotnie doprowadza także do śmierci. Stanowi wynik dolegliwości naczyń wieńcowych, wywołanej przez miażdżycę. Jest szereg etiologii, jak także objawów, które pozwolą na stosunkowo wczesne wykrycie ryzyka zawałowego – warto poznać markery zawału oraz dowiedzieć się, jak zidentyfikować sygnały przed zawałem. Dowiedz się więc wszelkich, naprawdę bardzo ciekawych informacji na temat enzymów sercowych.

Mięsień sercowy – specyfika działania oraz procesie zawału

Zawał serca stanowi zniszczenie mięśnia sercowego, powstałe w efekcie niedokrwienia, które może zostać spowodowane różnymi elementami. Niejednokrotnie są to patologie blaszki miażdżycowej – pęknięcia, rozwarstwienia i owrzodzenia (3). Blaszki miażdżycowe uczą się w czasie miażdżycy oraz generują zwężenie światła tętnic, jak i potęgują występowanie skrzepów oraz zatorów, hamujących swobodny przepływ krwi. Warto zaznaczyć, iż zawał serca winien być podawany jako patologia, następująca stadialnie – może bowiem pojawić się parę epizodów niedokrwienia serca, które powoli prowadzą do martwicy fragmentu mięśnia sercowego. Niedokrwiony oraz niedotleniony mięsień sercowy podatny jest na zmiany metabolizmu, formy oraz pracy. Brak tlenu hamuje wytwarzanie energii, wskutek czego przemiany metaboliczne generują zmiany w stężeniach pewnych substancji. Zawał to sama z formie dolegliwości niedokrwiennej, która może zostać wcześnie rozpoznana i efektywnie leczona, dzięki wspomnianym zmianom oraz grającym w ich procesie modyfikacjom w stężeniach najważniejszych enzymów sercowych. W celu zdiagnozowania zawału, niezbędne jest zaistnienie paru komponentów, determinujących rozpoznanie – specjalną funkcję odgrywają enzymy sercowe, których podniesione stężenie, wraz z patologiami w badaniach obrazowych, kreują kliniczny obraz zawału serca.

W jakich wypadkach sprawdza się enzymy sercowe?

Stężenie troponiny oraz CK – MB znajduje się w oparciu o badanie krwi (za zwyczaj niezbędne jest jego powtórzenie). Pierwsze badanie markerów sercowych odbywa się już po przyjęciu chorego z podejrzeniem zawału serca, następne badanie wykonywane jest po upływie 6 godzin. Analizowania te robi się u wszelkich pacjentów uskarżających się na ucisk w klatce piersiowej. Stopień markerów sercowych bada się na zlecenie specjalisty na ogół w realiach szpitalnych. Jest możliwość zrobienia tego pytania w swym laboratorium. Jest to zwłaszcza istotne dla osób, które podejrzewają u siebie przejście tzw. cichego zawału (są to zwykle osoby z grupy ryzyka). Wyniki oznaczenia poziomu enzymów serca same w sobie nie stanowią wartości diagnostycznej. Właśnie w powiązaniu z oceną przez specjalisty stanu klinicznego chorego i po analizie zmian w badaniu EKG. Zawał serca w Polsce spotyka blisko sto tysięcy osób rocznie.

Markery sercowe – które są znaczące w ocenie?

Diagnostyka zawału mięśnia sercowego, jak i ryzyka jego nastąpienia, składa się na weryfikacji obiektywnych wskaźników martwicy. Troponiny sercowe są kluczowymi markerami, które są grupę białek drobnocząsteczkowych, biorących wkład w toku regulacyjnym skurczu mięśni – są one nazywane jako wczesne markery zawału, ponieważ pozwolą na dość szybkie wykrycie chorób w działaniu serca, zanim nastąpi faktyczna martwica. Wśród innych, wczesnych markerów zawałowych wymienia się również mioglobinę, łańcuchy lekkie miozyny, tropromiozynę. Ich rozwój w właściwym okresie od rozpoczęcia ostrego niedokrwienia umożliwia na zdiagnozowanie zawału, co z kolei staje się podstawą wdrożenia właściwej kuracji kardiologicznej. Warto zaznaczyć, iż wykorzystywanie testów troponinowych umożliwia na efektywniejsze rozpoznawanie zawałów serca, co z kolei przyczynia się do podniesienia ilości efektywnie stawianych diagnoz i ma strategiczne znaczenie w życiach profilaktycznych. Jest to istotne znaczenie dla chorych, będących w grupie ryzyka zawałowego, jak także dla osób, u których mimo innych objawów oraz schorzeń, wykryto podwyższenie stężenia tychże markerów. Dzięki tej nowej metodzie diagnozy, chorzy z dolegliwością niedokrwienną mają nadzieję na efektywne leczenie oraz wczesną reakcję terapeutyczną.

Badanie biochemiczne krwi – skuteczna wczesna diagnostyka

Można więc uznać, iż badanie krwi, w którym weryfikowany jest stopień troponin jako efektywnych markerów zawału, stanowi podstawę diagnostyki zawału serca. Inne markery laboratoryjne, znaczące w ocenie dolegliwości niedokrwiennej serca to sygnały metaboliczne – cukrzyca oraz prowadząca jej insulinooporność, niedotlenienia, zapalenia, schorzenia krzepnięcia, dysfunkcje nerek i dolegliwości autoimmunologiczne. W czasu wymienionych schorzeń pojawiają się symptomatyczne wskaźniki, które potrafią zostać znalezione przez czułe teksty diagnostyczne. To idzie na wczesne postawienie diagnozy, określenie potencjalnego ryzyka zawału i wdrożenie preparatów zapobiegających ostremu niedokrwieniu.

Stres jest nieodłącznym elementem życia. Może być również pozytywny nacisk na nasze działanie, jak i negatywny. Zwłaszcza niekorzystnie wpływa na nas długotrwałe rozciągnięcie. Wtedy dochodzi do wytwórczości kortyzolu, uznanego za hormon lęku. Jak walczyć ze stresem, w jaki sposób można obniżyć stopień kortyzolu oraz jaki zamierza on pomysł na nasz organizm?

Czym jest stres?

Stres wtóruje nam każdego dnia. Może oddziaływać mobilizująco oraz pobudzać nas do działania następnych wyzwań oraz aktywności. Jak jeszcze może oddziaływać destrukcyjnie na nasz organizm oraz spowodować spore spustoszenie, paraliżując normalne działanie. Jego źródeł możemy wybierać w czynnikach fizycznych oraz psychicznych, do których zaliczamy ucisk, urazy, traumatyczne przeżycia, stany lękowe.

Długotrwały stres może iść do:

•wrzodów żołądka,

•astmy,

•zespołu chronicznego osłabienia,

•migren,

•wrzodów dwunastnicy.

Hormon kortyzol

Kortyzol zaliczany jest do hormonów steroidowych. Produkowany jest w korze nadnerczy oraz płaci za wzmocnienie stężenia glukozy we krwi w sytuacjach stresowych, wywołanych pomiędzy innymi głodem, wysiłkiem fizycznym czy stresem psychicznym. Wytwarzanie kortyzolu regulowane jest przez hormon przysadkowy (adrenokortykotropinę- ACTH). Największe natężenie kortyzolu w systemie notuje się rano, zaś najniższe o północy. Norma w godzinach porannych sięga 7–25 µg/dl, zaś wieczorem: 2–9 µg/dl.

Podwyższony kortyzol

Wzmocnienie stężenia kortyzolu we krwi że być wywołane dolegliwościami organicznymi, wśród których należy wymienić zespół Cushinga, raka tarczycy, płuc, gruczolaka czy guza nadnerczy. A może być on także spowodowany stresem, depresją, anoreksją, lub nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Kortyzol wpływa na zmniejszenie odporności naszego organizmu, co może doprowadzać do częstszego zapadania na choroby grzybicze, wirusowe lub pasożytnicze. W konsekwencji zbytnie wydzielanie kortyzolu może doprowadzać do groźnych trudności w usuwaniu również chorób zewnętrznych, jak także nowotworów. Także nadmiar kortyzolu we krwi przyspiesza mechanizmy starzenia się organizmu, a również niekorzystnie wpływa na florę bakteryjną jelit.

Jak obniżyć kortyzol?

Na szczęście jest parę dość prostych sposobów na to, by obniżyć stopień tego hormonu.

Po pierwsze, winni dobrze się wysypiać. Schorzenia snu potrafią być etiologią podwyższonego poziomu kortyzolu we krwi. Po drugie, gdy to możliwe unikajmy za dużej oraz długotrwałej pracy fizycznej, która może przyczyniać się do wzmożonej wytwórczości hormonu lęku, jakim jest kortyzol. Po trzecie, stosunkowo skuteczną formą zwalczania nadmiaru kortyzolu jest joga. Umiarkowane, rozciągające ćwiczenia potrafią być korzystny nacisk na zmniejszenie kortyzolu.

Rola kortyzolu w systemie

Kortyzol to glukokortykoidowy hormon, jaki w sumy na sportowy czy emocjonalny stres (zmęczenie) jest tworzony przez korę nadnerczy. Zadaniem kortyzolu w sytuacjach stresowych jest „uspokajające” wpływanie na organizm, tzn. zmuszanie organizmu do tłumienia odpowiedzi immunologicznej oraz zakończenie destrukcyjnego reagowania na temat.

Wyniki, które powoduje kortyzol:

– zwiększa rozpad białka, cukrów oraz tłuszczy;

– wtrąca się w mechanizm budowy struktur białkowych;

– zwiększa metabolizm komórkowy;

– wpływa na ucisk mięśni;

– przyczynia się do zaistnienia syndromu przetrenowania;

– wzmacnia rolę syntetyzowania wątroby;

– oddziałuje na zwężenie naczyń krwionośnych;

– oddziałuje na rozwój ciśnienia tętniczego krwi;

– ma funkcjonowanie przeciwzapalne.

W toku wzrostu wydzielania tego hormonu szybko obniża się synteza białka. Tenże metaboliczny kłopot pojawia się, bo organizm próbuje znaleźć alternatywne źródło energii. Oraz tylko tenże kłopot ma za zadanie rozwiązać kortyzol.

Walka ze stresem

Ważne znaczenie w redukcji lęku w naszym byciu może mieć przede wszystkim samo postrzeganie sytuacji stresowych. Z prowadzonych badań wynika, iż postrzeganie sytuacji stresowej jako pozytywnej, oddziałuje znacząco na ograniczenie negatywnych konsekwencji danego zdarzenia. Pozwala łatwiej je przezwyciężyć. W usuwaniu lęku pomocne potrafią być techniki relaksacyjne, muzykoterapia, która może dać dobre efekty. Jeśli sami nie jesteśmy w stanie poradzić sobie ze stresem w naszym życiu, wtedy warto udać się po specjalistyczną pomoc. Dobrym wyjściem może być psychoterapia indywidualna czy grupowa.

Podsumowanie

Stres wtóruje nam każdego dnia. Może być wartościowy oraz mobilizować nas do działania, jak i negatywny oraz paraliżować. Jednym z niepożądanych następstw lęku jest wytwarzanie przez organizm hormonu lęku, czyli kortyzolu. Że on niekorzystnie oddziaływać na nasze zdrowie oraz efektywnie obniżać wytrzymałość, zwiększać wrażliwość na przeróżnego typu dolegliwości, a również przyspieszać mechanizm starzenia się organizmu. Jest kilka prostych metod na zmniejszenie tego hormonu. Więc również warto się wysypiać, ćwiczyć jogę, a również unikać nadmiernie ciężkiej pracy fizycznej. W redukcji lęku pomocne potrafią być muzykoterapia, techniki relaksacyjne, a również psychoterapia indywidualna czy grupowa.

Polacy piją jeszcze więcej wód butelkowanych. To więc, iż zamieniają się nasze zwyczaje żywieniowe. Nadal natomiast pijemy mniej wody aniżeli mieszkańcy Europy Zachodniej. Jaka woda mineralna jest najlepsza? Od lat 70. XX wieku spożycie wód butelkowanych w Polsce wzrosło 25-krotnie. W ostatnim okresie rozwija się na poziomie ok. 70 dm3 na twarz na rok. Średnia spożycia wód butelkowanych na terenie Unii Europejskiej jest o połowę większa aniżeli w Polsce, choć w swym kraju tradycja “butelkowania” sięga XIV wieku. Polska to państwo o wielkich zasobach wód podziemnych przydatnych dla rozlewnictwa. Są toż wody o niezwykle zróżnicowanym składzie chemicznym – pewne o niespotykanym na skalę światową. Obecnie w Polsce działa ok. 150 rozlewni, które produkują wody: mineralne, źródlane, stołowe oraz medyczne.

Wody mineralne

Cechą dzisiejszego społeczeństwa jest permanentny deficyt biopierwiastków, potrzebnych dla zdrowia oraz normalnego działania organizmu. W organizmach współczesnych Polaków znajduje się stałe braki magnezu, wapnia, jodu lub potasu, co jest wywołane m.in. błędami dietetycznymi i niewłaściwą obróbką technologiczną żywności. Do uzupełniania tychże niedoborów niezwykle dobrze nadają się wody mineralne.

Woda źródlana lub mineralna?

Wybierając na półkach sklepowych wodę butelkowaną pojawia się pytanie lub dobrać wodę źródlaną lub mineralną?

•Woda mineralna – to taka, w jakiej składzie jest co najmniej jeden element mineralny, działający fizjologicznie czy odżywczo na organizm człowieka. To woda profilaktyczno-zdrowotna. By woda mogła być doceniona za mineralną musi spełniać ściśle określone normy co do ilości elementów mineralnych. W pewnych wodach mineralnych jest chociażby do 70 przeróżnego typu elementów, natomiast praktyczne znaczenie ma właściwie tylko dziesięć, które należy uwzględnić przy doborze wody dla potrzeb naszego organizmu.

•Woda źródlana – to woda, która wynika ze złóż podziemnych izolowanych elementów zewnętrznych. Dzięki temu są czyste bakteriologicznie a nie mają szkodliwych elementów. Nie pamiętają w składzie aż tylu elementów mineralnych, co wody mineralne, jednak są lepsze aniżeli woda wodociągowa.

Jakie elementy winna mieć dobra woda mineralna?

Wybierając dobrą wodę mineralną należy zwrócić uwagę na elementy, które są w wodzie w postaci zjonizowanej, dobrze przyswajalnej przez organizm. Są to przede wszystkim (1,2):

•Magnez – przez wielu określany pierwiastkiem życia. Jest elementem wzrostu, regeneruje żywe komórki, przywraca równowagę psychiczną, wzmacnia reakcje obronne organizmu i spowalnia mechanizmy starzenia. Polecane dzienne spożycie dla dorosłych sięga 375 mg.

•Wapń – podstawowy budulec kości oraz zębów. Reguluję przemianę materii oraz jest konieczny do właściwego działania serca oraz aktywności układu mięśniowo-nerwowego. Umożliwia leczenie pewnych procesów zapalnych. Polecane dzienne spożycie dla dorosłych sięga 800 mg.

•Sód – podstawowy element wpływający na gospodarkę wodną ustroju. Jest moderatorem krwi, hamuje odwodnieniu organizmu oraz trzyma równowagę kwasowo-zasadową. Poleca się picie wody mającej w litrze od 200 do 1000 mg sodu oraz od 250 do 1500 mg chlorku.

•Jod – podstawowy element hormonów tarczycy. Reguluje metabolizmu organizmu. Za niska ilość w organizmie może doprowadzać do chorób tarczycy (wole, niedoczynność tarczycy) schorzeń wzrostu płodu i ma zły nacisk na wzrost wewnętrzny oraz sportowy dzieci oraz młodzieży. Polecana dzienna dawka dla dorosłych sięga przeciętnie 150 µg.

Butelkowane wody mineralne (zwłaszcza wody mineralne w szklanych butelkach) stanowią ważne źródło minerałów w diecie człowieka. Spożywanie wód o dużej mineralizacji oraz i właściwej liczby elementów to bardzo odpowiedni lekarstwo na uzupełnienie niedoborów minerałów w systemie człowieka. Należy natomiast pamiętać, by czytać etykiety wód butelkowanych, aby kupować je świadomie oraz dopasowywać skład do naszych potrzeb, bo nielimitowane spożywanie zjonizowanych elementów mineralnych może mieć zgubne efekty zdrowotne .

Mineralna, źródlana, stołowa…

Naturalna woda mineralna ma zapewniony stały – korzystny dla zdrowia – skład chemiczny; ujęcie, z jakiego jest miana musi zawierać określoną nazwę; pochodzi z podziemnych źródeł odizolowanych geologicznie od zanieczyszczeń zewnętrznych; musi mieć zachowane naturalne wartości wody podziemnej i musi być doprowadzana rurociągiem do rozlewni. Do takich wód można zakwalifikować, m.in. Nałęczowiankę, Staropolankę, Kryniczankę i Muszyniakę.

Naturalna woda źródlana musi być pierwotnie czysta; ujęcie, z którego się ją pozyskuje musi zawierać określoną nazwę; pozyskuje się ją ze źródeł podziemnych, których zasoby zostały udokumentowane. Skład chemiczny oraz wartości wody źródlanej potrafią ulegać niewielkim wahaniom w współzależności od sytuacji geologicznej podłoża; dopuszcza się dwukrotnie większą ilość azotanów aniżeli w wypadku wód mineralnych (do 20 mg/l). Do takich wód zaliczamy, np. wodę Żywiec Zdrój, Grodziską oraz wodę Krynica Zdrój.

Woda stołowa znajduje się ją przez zmieszanie wody źródlanej czy wody podziemnej zwykłej (wody pitnej będącej do zaopatrywania ludności) z naturalną wodą mineralną, solami mineralnymi czy innymi składnikami mineralnymi. Przypadkiem takich wód potrafią być Bonaqua czy Helena.