Zdrowa, odżywiona oraz błyszcząca skóra jest marzeniem każdego człowieka. To ona decyduje o naszej samoocenie, a również postrzeganiu przez otoczenie. Niestety, powszechnie daje się, iż nasza skóra nie wygląda tak jakbyśmy sobie tego życzyli oraz zaczynają pojawiać się kłopoty skórne. Choć w części wypadków dolegliwości skóry nie zagrażają życiu, to potrafią być znak ostrzegawczy, iż w swym organizmie występują niepokojące zmiany. Jednym z ważnych elementów, który ma pomysł na stan naszej skóry jest stres.

Stres a zdrowie

Stres jest nieodłącznym elementem życia oraz może oddziaływać na swoje normalne działanie. Szczególnego znaczenia nabiera w nowym świecie. Nawał obowiązków, krótkie terminy realizacji zadań, inne sprawy do załatwienia. To wszystko może potęgować rozciągnięcie nerwowe. Wtedy stres staje się katalizatorem wielu negatywnych występujących w systemie zmian na poziomie organów, tkanek czy poszczególnych systemów ciała.

Stres może łączyć się z wyzwaniami zawodowymi czy wynikać z sytuacji rodzinnej, a chociażby zdrowotnej.

Rozróżniamy dwa typy lęku: eustres oraz dystres. O ile tenże pierwszy decyduje się jako stres pozytywny, pobudzający oraz zachęcający do działania. Wtedy przeszkody, które pojawiają się w życiu nie są większego wyzwania. Chętnie wybieramy się do funkcjonowania oraz rozwiązania danego kłopotu, który stanął nam na drodze. O tyle tenże drugi jest stresem negatywnym, jaki może nas paraliżować oraz doprowadzać do trwałych schorzeń. Zwłaszcza niebezpieczny jest długi stres, jaki może być wyniszczający dla organizmu.

Odpowiedzią na stres, która może źle oddziaływać na wygląd naszego zdrowia jest:

•agresja,

•nadużywanie alkoholu oraz papierosów,

•wyrywanie włosów,

•rozdrapywanie zmian skórnych.

Dolegliwości dermatologiczne spowodowane stresem

Dolegliwości skórne zaliczane są do chorób o podłożu psychosomatycznym. Z prowadzonych badań wynika, iż brzydka cera występująca 46% osób wynika z pewnych schorzeń psychicznych. Stresorami, które zwłaszcza niekorzystnie oddziałują na stan skóry są: promieniowanie ultrafioletowe, zniszczenia, gorączka, wilgoć, kryzysy psychologiczne, obciążenia, nieradzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. Zmiany na skórze wywołane dużym stresem potrafią przybrać formę trądziku, pokrzywki, świądu, łojotokowego zapalenia skóry, a chociażby łuszczycy. Czas inkubacji w współzależności od zaburzenia jest inny oraz może mieć od sekundy aż do kilku dni.

Przedwczesne starzenie się skóry

Gdy nie robisz nic, by przeciwdziałać negatywnemu wpływowi lęku na Twoje życie oraz zdrowie, stopień kortyzolu może okazać się tak duży, iż zacznie powodować nadciśnienie, przybieranie na wadze, a chociażby utratę kolagenu. To tylko ta ostatnia konsekwencja jest etiologią przedwczesnego starzenia się skóry oraz pojawiania się pierwszych zmarszczek. Z względu braku kolagenu skóra traci swoją elastyczność, a zmarszczki w pierwszej kolejności pojawiają się na twarzy, szyi i dłoniach.

Obniżona wytrzymałość oraz wolna regeneracja

Skóra osoby chorej na duży stopień lęku traci swoją naturalną wytrzymałość lub możliwość regeneracji. Jest przez to bardzo wrażliwa na rozdrażnienia oraz choroby, a zniszczenia, skaleczenie lub poparzenia goją się o wielu wolniej. Na skórze pojawiają się również przebarwienia oraz krosty. Jak widzisz, nadmierny stopień lęku może niezwykle niekorzystnie wpłynąć nie wyłącznie na Twoje zdrowie, a też na stan zewnętrzny. Oczywiście są kosmetyki, które ułatwią Ci przywrócić wygląd do dawnego stanu, natomiast zdecydowanie lepiej jest zapobiegać takim kłopotom.

Walka ze stresem

W wypadku zaburzeń dermatologicznych stosuje się różnorodne sposoby leczenia. Mowa tutaj nie tylko o standardowej postaci kuracji, jednak też o zastosowaniu leków, których celem jest zniwelowanie odczuwanego przez chorych lęku. Niejednokrotnie stosuje się techniki relaksacyjne, a również muzykoterapię. Jeśli powyższe próby redukcji lęku oraz niepotrzebnego napięcia nerwowego się nie powiodły oraz sam nie możemy poradzić sobie z kłopotem. Wtedy warto udać się po specjalistyczną pomoc. Dobrym wyjściem że być jedna psychoterapia. Gdy oraz ona zawiedzie, warto zgłosić się do grupy wsparcia.

Podsumowanie

Stres odgrywa kluczową funkcję w naszym normalnym życiu. Może przybierać pozytywną formę oraz zachęcać do działania, jak także paraliżować oraz wzbudzać odczucie strachu, a chociażby stresu, co może owocować rezygnacją oraz wycofaniem. Niezwykle powszechnie odpowiedzią na stres może być ucieczka w alkohol czy papierosy. Pojawiają się działania autodestrukcyjne, pomiędzy innymi takie jak wyrywanie włosów, lub rozdrapywanie ran skórnych. Musimy pamiętać o tym, iż stres może być destrukcyjny nacisk na poziom naszej skóry. Wszyscy chcemy, by skóra była błyszcząca, zdrowa oraz odżywiona. Niestety, rozciągnięcie nerwowe nie będzie wpływało dobrze na kondycję skóry. Najpopularniejsze reakcje skórne na stres to pomiędzy innymi trądzik, świąd, pokrzywka lub łuszczyca. By zajmować się nieskazitelną skórą, musimy zapoznać się eliminować stres z swego codziennego życia. W tym celu warto sięgnąć po techniki relaksacyjne, muzykoterapię. Pomocna może stanowić także psychoterapia, a również grupy wsparcia.

Zmęczenie, stres, dolegliwość oraz znacznie różnych elementów jest otwartych na twarzy praktycznie „gołym okiem”. Skóra stoi się szara, pozbawiona blasku, a pod oczami pojawiają się zasinienia. Jak zregenerować cerę oraz uodpornić ją na funkcjonowanie niższych temperatur?

Szara cera – skąd się bierze?

Zmęczona skóra, ziemista cera oraz wykwity są odzwierciedleniem:

•ogólnego stanu zdrowia – przemęczenia, lęku, niewyspania,

•dolegliwości organizmu, np. uczuleń na dany kosmetyk, pożywienie, zakażenia otoczenia i choroby zakaźnych, schorzeń hormonalnych czy metabolicznych. Alergeny oddziałują na skórę, pozostawiając na niej wykwity, obrzęk, rumień, wysypkę, wypryski, wrzody, pokrzywkę itp.

Gdy sygnały na skórze utrzymują się większy okres, warto udać się na konsultację lekarską. Jeśli okaże się, iż szara cera jest pewną z reakcji chorobowych organizmu, należy mieć się wskazań lekarskich.

Jak pielęgnować skórę?

Jeśli specjalista wykluczył dolegliwość, zmęczona twarz może oznaczać błędy w pielęgnacji oraz sposobu życia. Warto rozpocząć od właściwego pamiętania o skórę: oczyszczania, tonizowania oraz nawilżania. Nawilżanie jest istotne niezależnie od pory roku oraz rodzaju cery. Do zachowania sprężystości skóry konieczna jest woda, która jest chociażby 10-15% składu skóry. Warto więc zaopatrzyć się w kosmetyki, które odbudowują uszkodzoną barierę naskórka oraz zapobiegają utracie wody z powierzchni skóry. Polecane jest unikanie kosmetyków zawierających alkohol, bo mocno wysuszają skórę.

Sposoby na piękną cerę

Pomimo iż nie mamy pomysłu na każde elementy wywołujące zły stan skóry, (np. geny czy klimat, w którym się znajdujemy), natomiast możemy wprowadzić zdrowe zwyczaje:

•okładanie kostkami lodu – pozwala nawilżyć skórę od zewnątrz oraz ujędrnić ją,

•zmniejszenie wystawiania skóry na promieniowanie słoneczne – UVA oraz UVB wywołują starzenie świetlne oraz ryzyko nastąpienia nowotworu skóry,

•dbanie o odpowiedni stopień hormonów – u kobiet wraz z wiekiem pojawia się deficyt żeńskich hormonów płciowych (estrogenu oraz progesteronu), co skutkuje osłabieniem sprężystości skóry,

•prowadzenie zdrowego trybu życia – odpowiednie żywienie, przyswajanie potrzebnych witamin oraz minerałów, sport, dbanie o czystość psychiczną.

Co robić, aby ujędrnić skórę?

Etiologią pogarszania się stanu skóry jest funkcjonowanie wolnych rodników, czyli atomów oraz cząsteczek, zmieniających strukturę oraz pracę białek, lipidów i kwasów tłuszczowych. Tenże mechanizm prowadzi do obumierania komórek. Dodatkowo stres oksydacyjny zaburza procesy odnowy komórek.

Można natomiast hamować funkcjonowanie wolnych rodników przez odpowiednią dietę, pełną antyoksydantów. Antyoksydanty (przeciwutleniacze) to bezpośrednie związki, które opóźniają mechanizm starzenia się organizmu oraz zapobiegają nowotworom.

Regeneracja skóry – dieta

Skóra zaczyna starzeć się zaraz po 25. roku życia, a punkt kulminacyjny osiąga po 45. roku życia. Dieta wartościowa w witaminę C, E, A także flawonoidy, beta-karoten, selen pomaga zachować odpowiedni stan skóry oraz hamować oznaki starzenia. Najsilniejsze przeciwutleniacze (3):

•witamina A – pomidory, jarmuż, papryka, morele, wiśnie, czereśnie,

•witamina C – pomidory, jagody, morele, jarmuż, śliwki, papryka, melon, wiśnie, czereśnie,

•witamina E – papryka,

•beta-karoten – śliwki, marchewka, melon,

•luteina – morele, jarmuż, bób, szpinak.

Złuszczanie

Za szarość cery niejednokrotnie odpowiada gruba warstwa martwych komórek zalegająca na powierzchni twarzy. Skóra regeneruje się, odbudowując nowy naskórek średnio co 28 dni. Jednakże powszechnie daje się, z etiologii niezależnych z nas, środowiskowych lub chorobowych, iż naturalny mechanizm usuwania (złuszczania) martwego naskórka jest zaburzony. Wtedy powierzchnia skóry stoi się nierówna, pełna zgrubień, matowa, traci blaski oraz koloryt. Nowy naskórek nie może się „przebić”, a stary utrzymuje się jak gips na swej twarzy, przypominając go zresztą barwą. Efekt: zaniedbana, zmęczona, chora cera, pełna zgrubień plus bardzo widoczne cienie pod oczami. Wrażenie: dodatkowe parę lat na twarzy. Złuszczanie to podstawa przywrócenia skórze blasku. Możemy do tego sposobu zastosować toniki złuszczające, wykorzystać peeling czy nałożyć maseczkę złuszczającą. Toniki złuszczające zwykle mają kwas salicylowy, glikolowy czy kwasy owocowe. Tonik pozostawiamy na skórze na minutę, żebym miał okres zadziałać oraz rozpuścić zrogowaciały po zimie naskórek. Gdy podczas zimy nie przeprowadzałaś regularnego peelingu, stosuj tonik złuszczający systematycznie przez tydzień. Następnie rozpocznij systematyczne peelingi raz czy dwa razy w tygodniu.

Czego unikać, pamiętając o piękną skórę?

Pożywienie, które doprowadza do szybszego starzenia się skóry, a również może powodować szereg innych chorób:

•za małe spożycie ciemnego pieczywa, kaszy gryczanej, kiełków (deficyt magnezu oraz cynku),

•syrop glukozowo-fruktozowy – doprowadza do występowania przewlekłych chorób, np. układu krążenia, trzustki, wątroby,

•cukier – przyspiesza rozkład elastyny oraz kolagenu,

•jedzenie przetworzone (np. wędliny z marketów, pełne konserwantów),

•tłuste sery, nadmiar tłuszczu zwierzęcego

•sól – nadmiar soli niekorzystnie działa na system krążenia i przyspiesza mechanizm obumierania komórek.

Dbałość o skórę skłonną do nadwrażliwości stanowi wielkie wyzwanie, ponieważ podatna jest ona na występowanie niedoskonałości oraz podrażnień. Należy z rozmysłem dobierać wykorzystywane kremy, jak także chronić skórę przed działaniem niekorzystnych elementów zewnętrznych. Wrażliwa skóra jest zatem wymagająca pod wielu względami. Jak dbać o skórę skłonną do podrażnień i o czym myśleć w codziennej pielęgnacji?

Cera wrażliwa – krótka charakterystyka najpopularniejszych kłopotów

Ludzka skóra wymaga codziennej pielęgnacji, której podstawą jest oczyszczanie i nawilżanie. Wykorzystywanie dobrze dobranych kosmetyków, sprzyja zachowaniu zdrowego oraz prawidłowego wyglądu cery. Natomiast w wypadku cery wrażliwej, optymalna pielęgnacja stanowi duże zagadnienie, ponieważ z jej skuteczności uzależniona jest kondycja skóry. Cera wrażliwa narażona jest na występowanie niedoskonałości, wśród których niejednokrotnie występuje trądzik, rozdrażnienia na tle alergicznym i poparzenia słoneczne. Kolejnym kłopotem skórnym staje się zbytnia suchość, która też może wynikać z nadwrażliwości cery na funkcjonowanie czynników zewnętrznych. Negatywnie na suchą cerę wrażliwą oddziałują skrajne warunki atmosferyczne, promienie ultrafioletowe, detergenty oraz środki konserwujące, zapachowe i barwniki, zamknięte w kosmetykach. Nie bez znaczenia jest też codzienna dieta oraz błędy pielęgnacyjne.

Skóra wrażliwa lub alergiczna?

Reakcje skóry wrażliwej są błyskawiczne, alergicznej – opóźnione. Właśnie to pozwoli je od siebie odróżnić. Zmiany na skórze alergicznej są po 12-72 godzinach od zetknięcia z substancją drażniącą. Alergia jest dolegliwością wynikającą z braku odporności nie tylko skóry, jednak całego organizmu. U uczuleniowców pojawia się rumień, wysypka, duże łuszczenie. Sygnały te może spowodować każda substancja organiczna oraz nieorganiczna. Zmiany na skórze prowokowane są nie tylko przez kosmetyki, jednak także jedzenie, pyłki roślin, odchody roztoczy, sierść zwierząt, substancje syntetyczne. Taka skóra zazwyczaj niewłaściwie znosi elementy naturalne, niewskazane dla niej są zatem kremy z wyciągami roślinnymi lub pochodzenia zwierzęcego. Z względu opóźnionej reakcji niełatwo jest odnaleźć drażniący skórę alergen, więc leczenie jest ciągłe, skomplikowane oraz musi nie tylko zmiany kosmetyków, jednak także specjalistycznej kuracji farmakologicznej.

Podstawy pielęgnacji skóry wrażliwej

Z uwagi na dużą nadwrażliwość, skóra łatwa do występowania podrażnień wymaga kompleksowej trosce o optymalne nawilżenie oraz ochronę. Wybierając kosmetyki, zdecydowanie należy unikać środków, które mają drażniące barwniki, detergenty oraz środki zapachowe. Warto dobrać jeden, przetestowany kosmetyk, jaki nie powoduje podrażnień oraz dostosowywać go w codziennej pielęgnacji. Kosmetyki oraz balsamy nawilżające powinny mieć nienasycone kwasy tłuszczowe, które nawilżają skórę oraz minimalizują występowanie niedoskonałości. Optymalne nawilżanie skóry jest zatem ważne oraz pozytywnie działa na stan cery. Należy również specjalną uwagę przykładać do ochrony cery, która narażona jest systematycznie na kontakt z elementami drażniącymi – niska jakość wody, zanieczyszczenie powietrza i klimatyzacja to jedne z elementów, zaburzających działanie skóry, więc konieczna jest wystarczająca dbałość o jej ochronę. Nieodzowne w tym celu są kosmetyki, optymalnie dopasowane do wieku, stanu skóry, jej właściwości oraz własnych potrzeb.

Kosmetyki profesjonalne – jak dobrać skuteczny krem do cery wrażliwej?

Chcąc dobrać najodpowiedniejszy krem do skóry wrażliwej, należy zwracać uwagę na skład preparatu. Wrażliwa oraz podrażniona skóra wymaga bowiem dobrze skomponowanych elementów, aktywnie ją pielęgnujących. Wśród nich z pewnością wymienić można kwas migdałowy, którego działanie na skórę jest wieloaspektowe – rozjaśnia on cerę, niweluje powstałe na niej przebarwienia, koryguje niedoskonałości oraz minimalizuje oznaki starzenia. Dzięki możliwości do przenikania w głąb skóry oraz działaniu antybakteryjnemu kwas tenże jest jedno z nowych odkryć kosmetologii. Warto myśleć o dobroczynnym działaniu cynku na skórę – element tenże wykorzystywany jest w dermatologii do leczenia powstałych niedoskonałości oraz podrażnień. Działa przeciwzapalnie oraz bakteriostatycznie, reguluje produkcję sebum, regeneruje skórę oraz opóźnia mechanizmy starzenia. Warto względem tego zadbać, aby cynk znajdywał się w składzie kosmetyku, dedykowanego skórze wrażliwej. Innym istotnym komponentem środków dla cery skłonnej do podrażnień jest witamina A, której efektywność w ochronie przeciwstarzeniowej jest często znana. Oddziałuje ona na wygładzenie zmarszczek, optymalne nawilżenie skóry i pobudzenie włókien kolagenowych. Dodatkowo – obniża przebarwienia oraz pozytywnie działa na całą estetykę cery. Jak widać, jest możliwość skutecznej pielęgnacji skóry wrażliwej, mimo iż stanowi ona łatwa do występowania podrażnień oraz wymagająca pod względem codziennej dbałości. Kosmetyki, których skład został zoptymalizowany oraz przeznaczony jest skórze wrażliwej, efektywnie radzą sobie z niedoskonałościami i zabezpieczają skórę przed ekspozycją na drażniące elementy zewnętrzne.

Sposób życia oraz konstrukcja serca przypomina bardzo sprawną pompę, której wytężonej pracy powszechnie nie doceniamy. Dolegliwości mięśnia sercowego, przede wszystkim zawał serca a jego niewydolność, sytuują się w czołówce elementów odpowiedzialnych za przedwczesną śmierć Polaków.

Serce – budowa

Serce jest ważnym narządem układu krwionośnego, które znajduje się wewnątrz worka osierdziowego. Jest on wypełniony surowiczym płynem zapobiegającym tarciom serca o ścianę osierdzia, do którego potrafiło dojść podczas skurczów oraz rozkurczów narządu. Ludzkie serce wykonane jest z dwóch przedsionków oraz z dwóch komór. Do prawego przedsionka za pośrednictwem żyły głównej górnej oraz dolnej trafia pozbawiona tlenu krew z tkanek obwodowych, która potem, przez zastawkę trójdzielną, znajduje się do prawej komory. Stąd tętnicami płucnymi transportowana jest do płuc, gdzie dochodzi do jej utlenowania. Z tego miejsca przez żyły płucne wędruje do lewego przedsionka, a potem do lewej komory, która tłoczy ją do aorty, czyli tętnicy głównej. To tylko z aorty krew zaopatrzona w tlen dociera do wszelkich organów oraz tkanek ciała. Ściana serca składa się z trzech warstw: wsierdzia, czyli powłoki bardzo wewnętrznej, wyściełającej powierzchnie jam serca; śródsierdzia – powłoki środkowej zawierającej mięsień sercowy, szkielet serca oraz system bodźcotwórczo-przewodzący serca i nasierdzia, a to zewnętrznej powłoki tkanek serca.

Dolegliwość wieńcowa serca – zwana także dolegliwością niedokrwienną – może działać chociażby 1 mln osób w Polsce, z czego 100 tys. rocznie zapada na zawał. Wedle statystyk jest ona etiologię 40% zgonów panów w średnim wieku oraz jest drugą – po nowotworach złośliwych – najpopularniejszą etiologią przedwczesnych śmierci wśród kobiet. Więc warto wiedzieć, jak objawiają się kłopoty z sercem oraz jakie sygnały powinny przekonać nas do konsultacji u specjalisty. Bezpośrednią etiologią dolegliwości wieńcowej jest niedostateczne ukrwienie mięśnia sercowego, będące wynikiem zwężenia, a czasem chociażby całkowitego zamknięcia światła tętnic wieńcowych, dostarczających krew do serca. Niejednokrotnie jest to źródło występujących w tętnicach zmian miażdżycowych, czyli składania się tzw. blaszek miażdżycowych, których obecność powoli obniża przepustowość tętnic. Na wzrost dolegliwości niedokrwiennej ma nacisk mnóstwo elementów, wśród których najistotniejszy jest podniesiony stopień cholesterolu LDL, za niski stopień cholesterolu HDL, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość brzuszna, siedzący styl życia, płeć męska, podeszły wiek, a chociażby predyspozycje genetyczne. Co do zasady, dolegliwość wieńcowa serca okazuje się u chorych w sposób silny (mowa wtedy o zawale serca) czy ciągły – wówczas decyduje się ją mianem stabilnej dolegliwości wieńcowej.

Sygnały dolegliwości serca

Sygnały dolegliwości wieńcowej – również w formie ostrej, jak również długotrwałej – to w pierwszej kolejności choroby bólowe w klatce piersiowej, natomiast, co bardzo istotne, charakteryzujące się występowaniem trzech cech:

•są umieszczone za mostkiem,

•są pod wpływem wysiłku, lęku, posiłku, zimna, wiatru (w stabilnej dolegliwości wieńcowej) czy w spoczynku (podczas zawału),

•znikają pod wpływem zażytych podjęzykowo azotanów (maksymalnie po 6 minutach).

Uciski wieńcowe mają charakter dławiący, rozpierający, zaciskający oraz piekący, powszechnie promieniują do jamy brzusznej, strefie międzyłopatkowej, żuchwy, szyi oraz barków. Niezwykle istotne jest przy tym zróżnicowanie bólu towarzyszącego stabilnej i ostrej formie dolegliwości wieńcowej. W czasu stabilnej dolegliwości wieńcowej ucisk jest organizowany przez stres czy trening, ustępuje po przyjęciu preparatów lub w spoczynku, a czasem zamiast bólu pojawia się duszność wysiłkowa, zmęczenie, ucisk brzucha czy wymioty. Z zmianie w wypadku zawału ucisk narasta z czasem (nie ustępuje po przyjęciu preparatów lub zaniku wywołujących go elementów), wtóruje mu duszność, kaszel, zmęczenie, zawroty głowy, omdlenia, uciski brzucha, wymioty, mdłości, niepokój i stres przed śmiercią.

Niestety, u większości chorych występują tzw. nieme niedokrwienia, bez choroby bólowych, widoczne tylko w badaniu EKG. Są one niezwykle szkodliwe oraz potrafią być etiologią nagłego zgonu sercowego. Z drugiej strony, przedłużające się uciski za mostkiem, nawracające z jeszcze wyższym nasileniem, słabo działające na środki, będące w nocy czy niezależnie od lęku czy wysiłku są sygnałem, iż ryzyko nastąpienia zawału w najszybszym okresie bardzo wzrosło (2).

Sygnały dolegliwości wieńcowej – jakie analizowania?

Oprócz symptomów klinicznych i zebranych przez specjalisty informacji dolegliwość wieńcowa serca okazuje się i w efektach badań – również laboratoryjnych, jak oraz obrazowych. U chorego z podejrzeniem stabilnej dolegliwości wieńcowej wykonywa się podstawowe analizowania laboratoryjne krwi oraz moczu (pozwalają m.in. określić stopień cholesterolu, cukru, kreatyniny), a również elektrokardiogram (EKG), test wysiłkowy, EKG metodą Holtera, echo serca, koronarografię lub tomografię komputerową serca. Z kolei rozpoznanie zawału serca jest na bazie interpretacji wyników badań laboratoryjnych (m.in. na obecność markerów zniszczenia mięśnia sercowego), EKG, echokardiografii spoczynkowej i koronarografii.

Piękny oraz dobry wygląd cery to marzenie wielu osób, szczególnie kobiet, które zauważając pierwsze oznaki starzenia, rozpoczynają poszukiwania leków na ich zniwelowanie. Warto względem tego poznać sposoby na opóźnienie przebiegu starzenia się skóry, które efektywnie przywrócą jej dawną jędrność oraz estetykę. Jest szereg sposobów na poprawę jakości skóry, jak i jej efektywne odżywienie. Jakie działania należy rozpocząć, żeby pozytywnie wpłynąć na stan cery?

Nieuchronne przemiany – mechanizm starzenia się skóry

Skóra rozpoczyna się starzec wkrótce po dwudziestych urodzinach! Już wówczas zaczyna zmniejszać się stopień hormonów mających nacisk m.in. na regeneracje komórek. Natomiast głównymi sprawcami przyspieszonego starzenia się są wolne rodniki – niszczycielskie cząstki powstające pod wpływem promieni UV, spalin, dymu papierosowego, lęku. Wywołują zniszczenia w postaci białek oraz lipidów, a również włókien kolagenu oraz elastyny. Najpierw zniszczenia są mało widoczne, ponieważ skóra stale się odnawia – w czasie 28 dni nowe komórki zastępują stare. Jednak z czasem tenże cykl regeneracji jeszcze bardzo się wydłuża. Jednym z pierwszych symptomów starzenia się skóry jest jej suchość – w ślad za tym sprowadza się elastyczność oraz pojawiają drobne zmarszczki, najszybciej w strefach oczu oraz ust. Powoli skóra staje się jeszcze cieńsza, za to powierzchnia rogowa naskórka jeszcze większa oraz szorstka.

Starzenie się skóry – Jak zidentyfikować oraz gdy rozpocząć się niepokoić?

Ogólne określenie, którym jest starzenie się skóry, składa się złożonym terminem, definiowanym przez parę ważnych symptomów. Objawy te są stadialnie, powoli intensyfikując swoje nasilenie i widoczność. Najpierw są to drobne zmarszczki oraz przebarwienia, które z czasem zaczynają być duże w strefach oczu i ust – to właśnie nazywane zmarszczki mimiczne, które występują niejednokrotnie u kobiet w wieku powyżej 30. roku życia. Kolejnym etapem starzenia się skóry jest powstawanie zmarszczek spoczynkowych i wystąpienie nasilonego rogowacenia starczego, jak i schorzeń pigmentacji. Zaawansowane starzenie skóry charakteryzuje się występowaniem bruzd oraz przebarwień, jak i zanikiem elastyczności oraz nasiloną suchością. Oczywiste wydaje się, iż mechanizm stopniowego starzenia się skóry zmniejsza jej estetykę, stanowiąc wielkie wyzwanie kosmetologiczne. Składa się natomiast, iż systematyczna dbałość o stan skóry, jak i dobrze realizowana codzienna pielęgnacja, potrafią opóźnić powstanie niepożądanych symptomów.

Codzienna pielęgnacja skóry – jak efektywnie dbać o skórę?

Kompleksowe zabiegi pielęgnacyjne, podejmowane każdego dnia w swej łazience, mają wielkie znaczenie dla kondycji skóry. Wśród nich największe znaczenie ma nawilżanie skóry. Umożliwia ono bowiem zoptymalizować stopień nawodnienia, które jest potrzebne do zachowania elastyczności oraz jędrności. Konieczna składa się dbałość o ochronę skóry przed nadmierną ekspozycją na słońce – składa się bowiem, iż aż w 80% wypadków promieniowanie UV przyczynia się do występowania oznak starzenia, zauważalnych na skórze (1). Producenci nowoczesnych kosmetyków jeszcze częściej stosują oddziaływanie biomarkerów na komórki skóry – należy podkreślić, iż starzejące się komórki zmieniają swoje parametry, więc chcąc zahamować mechanizm starzenia, należy oddziaływać bezpośrednio na nie. Jest dziedzina kosmetologii, nazywana przeciwstarzeniową – jej celem jest opóźnianie oznak starzenia się skóry przy użyciu rozmaitych leków. Modne jest wykorzystanie kwasu hialuronowego i kolagenu jako substancji aktywnie wspierających kondycję skóry. Wykorzystywane są także masaże o działaniu liftingującym i nowoczesne urządzenia, które emitując określone czynniki fizykalne, usprawniają stan skóry, niwelując również konieczność wdrażania bardziej inwazyjnych metod medycyny estetycznej. Warta zainteresowana jest elektrostymulacja, wykorzystywana zwykle w nawiązaniu do twarzy – odmładzanie odbywa się w niej przy użyciu pola elektromagnetycznego, którego częstotliwości radiowe efektywnie usprawniają kondycję cery. Podczas zabiegu następuje ujędrnianie skóry, które zdecydowanie zwiększa jej estetykę.

Sprawdzone witaminy na skórę – jakie suplementy poprawią jej kondycję?

Co więcej można zrobić dla skóry, narażonej na występowanie oznak starzenia? Warto zwrócić uwagę na niepodważalnie korzystne wartości witaminy E, która nie bez powodu uznawana jest witaminą młodości. Jej efektywność wynika z działania przeciwutleniającego, nawilżającego i ujędrniającego skórę. Witamina E dochodzi do głębszych warstw lipidowych skóry, dzięki czemu uszczelnia oraz wzmacnia błonę komórkową. Wpływa to na skórę w jej newralgicznych partiach, więc jest doceniana w branży kosmetycznej. Współczesna kosmetologia, której celem jest opóźnianie procesów starzenia, bazuje na kilku czynnikach, mających wielcy nacisk na formę oraz stan skóry. Są toż elementy aktywne i profesjonalne sposoby na zmarszczki, w których trakcie następuje zauważalna regeneracja skóry – jej parametry i struktura usprawniają się, dzięki czemu objawia się ona młodziej.

Wielu z nas nie ma przyjemnych skojarzeń z jesienią. Niskie temperatury, wiatr, śnieg oraz duże wahania pogody wytrącają organizm z rytmu oraz są prostą drogą do przeziębienia. Wiele natomiast zależy z nas samych oraz codziennych, zdrowych stylów, które pomogą wzmocnić wytrzymałość. Wytrzymałość organizmu rozwija się od życia płodowego. W owym czasie aktywizują się limfocyty B, limfocyty T oraz leukocyty jako komórki układu odpornościowego. Te komórki “pracują” w narządach układu limfatycznego: szpiku kostnym, grasicy, śledzionie, węzłach chłonnych, migdałkach i w jelitach. Wytrzymałość na konkretny zarazek występuje w efekcie kontaktu z nim. Więc tak istotne są szczepienia. Później, jako dzieci aż do 18. roku życia, kształtujemy drugi typ odporności (nabytą, swoistą). Właśnie na tę wytrzymałość możemy powodować w ciekawy sposób.

Profilaktyka jest istotna

Jesiennego przeziębienia można w swój sposób uniknąć. Należy tylko odrobinę zmienić tryb życia. Należy zadbać o to, by organizm dostawał odpowiednią ilość snu. Osiem godzin snu dziennie to dobra wartość. Do tego warto zadbać o formę oraz po przebudzeniu zrobić parę ćwiczeń. Zalecany jest również godzinny spacer. Przed wyjściem z domu należy zjeść śniadanie, a dieta winna być duża w witaminy oraz naturalne substancje odżywcze. Winnym stanowić one dopasowane do swoich osobistych potrzeb. Dobierając witaminy, warto mieć pod uwagę płeć, wiek i stan zdrowia. Nasza dieta winna obfitować w warzywa, błonnik oraz chude mięso, np. ryby. Dzięki temu nie przytyjemy. Dodatkowo dostarczymy organizmowi potrzebnych witamin oraz minerałów. Pastylki na przeziębienie nie będą zatem nam konieczne, ponieważ nie zachorujemy, gdy nasza wytrzymałość będzie lepsza.

Jak wzmocnić wytrzymałość?

Jest możliwość stymulowania organizmu do tworzenia większej liczby przeciwciał oraz leukocytów, a również wytwórczości makrofagów, które przedostają się do krwioobiegu. Makrofagi są komórkami niszczącymi patogeny.

Wytrzymałość można wzmacniać za pomocą:

1.Stosowania odpowiedniej oraz zbilansowanej kuracji.

2.Przyjmowania probiotyków.

3.Hartowania organizmu.

4.Wysypiania się (min. 8 godzin snu na dzień).

5.Uprawiania sportu (zwłaszcza na świeżym powietrzu).

6.Przyjmowania ziół wzmacniających system odpornościowy.

7.Relaksowania się (umiejętny odpoczynek po szkole, pracy).

8.Wyciszenia organizmu oraz zmniejszenia lęku.

9.Unikania dymu tytoniowego, alkoholu, narkotyków.

10.Odpowiedniego ubioru.

Które są witaminy na wzmocnienie układu odpornościowego?

Przede wszystkim warto zrezygnować z artykułów przetworzonych, konserwantów oraz stołowania się w barach szybkiej obsługi. Bardzo pomocne są świeże warzywa, owoce, dobrej jakości mięso oraz jaja i nabiał, czyli źródło witamin oraz minerałów.

•witamina A – wspiera komórki immunologiczne w dojrzewaniu. Znajduje się w podrobach, jajach, serach, maśle, pewnych gatunkach ryb, pietruszce

•witamina C – wzmacnia naczynia krwionośne. Można ją odnaleźć w papryce czerwonej, natce pietruszki, chrzanie, jarmużu, brukselce, szpinaku i owocach: porzeczkach czarnych, poziomkach, truskawkach, kiwi, cytryna, pomarańcza oraz grejfrut

•witamina D – wzmacnia kości, utrzymuje równowagę fizjologiczną organizmu. Witaminę można wyszukać w tranie, tłustych rybach morskich, mięsie, podrobach oraz artykułach mlecznych i odnosi się ją, będąc na słońcu

•selen – pobudza pracę komórek odpornościowych (limfocytów T). Selen jest w podrobach, rybach, artykułach zbożowych oraz roślinach strączkowych

•cynk – wpływa na wzrost komórek odpornościowych (limfocyty T). Cynk znajduje się w czerwonym mięsie, warzywach, szpinaku, orzechach, szparagach

•żelazo – działa w zmniejszeniu ryzyka choroby, zakażeń, podwyższa czynność bakteriobójczą organizmu. Żródłem żelaza jest mięso oraz jego przetwory, artykuły zbożowe, warzywa oraz owoce

•kiszonki – np. kapusta kiszona. Umożliwiają rozkład cukrów prostych do kwasu mlekowego, dzięki któremu mnożą się wartościowe bakterie jelitowe. Kiszonki blokują produkcję bakterii gnilnych w jelitach

•fermentowane artykuły mleczne – np. jogurt, kefir, maślanka. Hamują mnożenie się patogenów, ułatwiają rozwój mikroflory jelitowej

Jakie zioła oraz różne środki na wytrzymałość?

Wykorzystywanie ziół jest skutecznym uzupełnieniem odpowiedniej “kuracji”, wzmacniającej organizm. Sprawdzają się babcine sposoby:

•naturalny miód pszczeli – oprócz cukrów prostych zawiera flawonoidy, czyli barwniki roślinne, które pełnią rolę przeciwutleniaczy. Do miodu warto dołączyć propolis, czyli żywiczny kit pszczeli, jaki działa przeciwzapalnie oraz zmniejsza okres przeziębienia

•napoje owocowe, czyli źródło witaminy C – wyciąg z rokitnika, aronii, czarnego bzu, żurawiny. Najlepiej wybierać napoje z apteki aniżeli ze sklepu, bo są lepszy skład, pozbawiony konserwantów

•amerykańska jeżówka purpurowa (Echinacea) – z tej rośliny ogrodowej tworzy się wyciąg i ekstrakt alkoholowy. Jeżówka stymuluje system immunologiczny, działa przeciwzapalnie oraz antybakteryjnie. Nie wolno a jej wykorzystywać przez długi okres (maksymalnie przez 10 dni przy normalnym stosowaniu).

Na temat żywienia karmiącej mamy narosło wiele mitów. Zwłaszcza wydają się zalecenia dotyczące eliminacji pewnych artykułów, na przykład nabiału. I gdy jest z piciem kawy w ciąży? Kawa wykazuje funkcjonowanie psychoaktywne. Zwykle po spożyciu niewielkiej czarnej do krwioobiegu przedostaje się 99% kofeiny. Substancja osiąga najwyższy stopień po upływie 60 minut. Wiele także zależy od sposobu parzenia: najwięcej kofeiny zawiera filiżanka kawy z ekspresu (100-150 mg), jednak mniej – podobna ilość kawy zalewana wrzątkiem (36-74 mg kofeiny).

Karmienie piersią noworodka

Karmienie piersią jest bardzo oryginalne oraz umożliwia zaspokojenie wszystkich potrzeb maluszka. Jego celem jest (2):

•dostarczanie wszystkich niezbędnych elementów odżywczych,

•wspieranie prawidłowego wzrostu emocjonalnego, psychicznego oraz poznawczego,

•zapewnienie poczucia bezpieczeństwa,

•stymulowanie procesów odpornościowych, enzymatycznych, hormonalnych młodego organizmu,

•tworzenie więzi z dzieckiem.

Pokarm mamy jest niezwykle wskazany dla dziecka. WHO poleca karmienie malca przynajmniej do końca 6. miesiąca życia. Gdy mama wyrazi chęć, może karmić dziecko do 1. czy 2. roku życia, a chociażby dłużej.

Czemu karmienie piersią jest naprawdę istotne?

Mleko mamy ma idealny skład:

•białko – niezwykle dobrze przyswajalne, obecność tauryny, która jest istotna dla budowy oka,

•tłuszcze – zdrowe oraz szybko przyswajalne, długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe (LC-PUFA, a wśród nich DHA), kluczowe dla wzrostu tkanki nerwowej oraz budowy oka (dzieci przyjmujące pokarm mamy, nie muszą otrzymywać DHA),

•elementy odpornościowe – dziecko przyjmuje przeciwciała produkowane przez cały okres przez mamę. Dzięki temu skuteczniej stoi się przed wirusami, bakteriami,

•cukry – przede wszystkim laktozę, jaka jest istotna dla budowy tkanki mózgowej oraz wchłaniania wapnia, i oligosacharydy, czuwające nad odpowiednim składem flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym (probiotyki),

•sole mineralne – to wszystkie potrzebne dziecku minerały we wskazanych ilościach, żelazo oraz wapń. Chociażby niedobory u mamy, nie spowodują braku soli mineralnych u dziecka,

•witaminy – wypełniają prawie całe zapotrzebowanie dziecka na witaminy. Mama winna uważać na swoje pożywienie, bo witaminy z grupy B oraz witamina C są dostarczane dziecku zwłaszcza z jej pożywienia. Należy suplementować witaminę D oraz K, bo do organizmu dziecka znajduje się jej za mało.

Lub można pić kawę oraz karmić piersią?

Karmienie jest innym krokiem w życiu kobiety, którego nie warto mieć jako dolegliwości oraz wykorzystywać specjalne zalecenia. To, co je mama, nie ma dużego nacisku na skład jej pokarmu. Duże jest natomiast dobre usposobienie oraz sprawność organizmu. Kawa w ciąży nie szkodzi, warto natomiast ją ograniczyć ze powodu na powolne uwalnianie do organizmu. U kobiety karmiącej kofeina dłużej trzyma się w systemie. Dopuszczalna ilość to maksymalnie 300 mg (do 2 filiżanek kawy dziennie). Warto pamiętać, by kawa nie była za mocna.

Co spożywać oraz pić w trakcie ciąży?

Najlepiej odżywiać się zdrowo, lekkostrawnie oraz pamiętać o różnorodne posiłki. Istotne, by nie były to fast-foody, konserwanty oraz żywność przetworzona. Poleca się jedzenie:

•dobrych mięs oraz tłuszczów (olej słonecznikowy, olej kokosowy),

•artykułów mlecznych oraz jaj,

•pieczywa oraz kasz,

•warzyw oraz owoców,

Warto także pić wielkie liczby płynów, najlepiej wodę mineralną niegazowaną, herbaty owocowe, świeże napoje. Nie poleca się eliminowanie nabiału „na cały wypadek”, bo mleko, sery oraz jogurty to źródło wapnia. Wybierajmy dobrej jakości nabiał. Gdy mama zauważy niepokojące reakcje dziecka (wysypka, ulewanie się), najlepiej przedyskutować to z specjalistą oraz ewentualnie odstawić produkt.

Kawa zbożowa w trakcie karmienia piersią

Kawa zbożowa ma szereg prozdrowotnych właściwości (5):

•jest źródłem wielu witamin oraz minerałów (w tym fosforu, potasu, cynku, żelaza, witamin z grupy B),

•jest niskokaloryczna,

•wspiera wydzielanie żółci,

•nie wypłukuje magnezu,

•nie zakwasza organizmu,

•wspiera system nerwowy,

•stanowi źródło błonnika,

•wspiera perystaltykę jelit,

•ma funkcjonowanie antyoksydacyjne.

Kawa zbożowa jest więc dobrym wyborem dla mam karmiących. Należy mieć w wypadku mam uczulonych na gluten – kawa zbożowa, oprócz żołędziowej, składa się z żyta.

Ogólne zasady kuracji mamy karmiącej

•Posiłki należy jeść często, co 2-3 godziny. W przeciągu dnia mama winna jeść 4-5 posiłków.

•Posiłki winnym być niskie objętościowo, nie należy się objadać.

•W diecie mamy karmiącej należy zwiększyć spożycie artykułów mlecznych tak, by zaspokoić zapotrzebowanie na wapń – 5 szklanek mleka/ napojów mlecznych czy 3 szklanki mleka + 2 plasterki sera żółtego + 50g twarożku.

•Węglowodany złożone stanowią podstawowe źródło energii w diecie, więc winno się zwiększyć spożycie artykułów zbożowych (pieczywo razowe, kasze, makaron pełnoziarnisty, ryż). Należy unikać białego pieczywa.

•Należy zwiększyć spożycie ryb (szczególnie tłustych ryb morskich), jakie są źródłem pełnowartościowego białka, kwasów tłuszczowych omega-3, witaminy A, jodu i fosforu. Kwasy omega-3 są zwłaszcza ważne dla prawidłowego wzrostu układu nerwowego dziecka.

Kamica nerkowa niezwykle powszechnie przebiega bezobjawowo. Zdarza się, iż o istnieniu zaburzenia dowiadujemy się w okresie ataku kolki nerkowej. Pojawia się przeszywający ucisk, utrudniający działanie. Czym jest piasek na nerkach oraz jak złagodzić ucisk?

Piasek na nerkach to kryształki moczu, czyli elementy moczu w postaci stałej (u młodego człowieka dzielą się). Jeśli występuje zwiększone natężenie tychże elementów, wytrącają się złogi (kamienie nerkowe). Złogi przemieszczają się w ciągu moczowym, co powoduje ucisk, czasem określany jako większy aniżeli uciski porodowe. Piasek na nerkach składa się niejednokrotnie ze:

•szczawianu czy fosforanu wapnia

•kwasu moczowego (trochę rzadziej)

•fosforanu magnezowo-amonowego (tzw. struwitu, tenże sposób kamieni występuje przede wszystkim u osób z przewlekłym zakażeniem nerek)

•cystyny

Czym jest atak kolki nerkowej?

Atak kolki nerkowej to nagły, przeszywający ucisk, który pojawia się w strefach nerek oraz może przenikać do pachwiny. Czynnikiem jest poruszanie się kamieni nerkowych z nerki do moczowodu. Ucisk może okresowo wzmagać się oraz słabnąć i przypominać ucisk brzucha. Inne sygnały ataku kolki nerkowej:

•parcie na mocz

•ucisk w trakcie wydalania moczu

•temperatura

•mdłości

•laksacja

•krew w moczu

Ucisk może uważać się do kilku dni. Niejednokrotnie choroby kończą się wraz z wydaleniem kamienia. Podczas dolegliwości potrafią nastąpić pewne z tychże symptomów. W wypadku pojawienia się temperatury oraz krwi w moczu, należy niezwłocznie udać się do specjalisty.

Etiologie kamicy nerkowej

Kamica nerkowa jest dolegliwością ogólnoustrojową, na którą jest chociażby 10% osób w krajach rozwiniętych (3). Kamica ma chęć do nawrotów, zwłaszcza jeśli jest czy grała w rodzinie. Etiologie dolegliwości (1):

•choroby dróg moczowych

•nieprawidłowy odpływ moczu z nerek (np. z względu przerostu gruczołu krokowego)

•za mała ilość substancji hamujących składanie się złogów (np. cytryniany, magnez)

•występowanie różnego zaburzenia (np. nieswoiste dolegliwości jelit – dolegliwość Leśniowskiego oraz Crohna) czy operacje jelita cienkiego

•stosowanie za wielkich ilości witaminy D czy środków wapnia czy niezwykle ważne ilości witaminy C.

Ciężko natomiast wskazać bezpośrednią etiologię kamicy nerkowej.

Rozpoznanie piasku w nerce

Jak wspomniano piasek w nerkach można dostrzec w trakcie analizowania USG czy w czasie analizowania ogólnego moczu. Gdy pacjent zgłasza charakterystyczne sygnały kolki nerkowej, zazwyczaj nie ma wątpliwości z rozpoznaniem kamicy moczowej. Specjalista może potwierdzić obecność złogu, zlecając badanie radiograficzne – RTG przeglądowe jamy brzusznej, na jakim zalicza się wielkość i wysokość, na jakiej znajduje się złóg. Że nie wszystkie kamienie nerkowe są wykonane z kryształów cieniujących, a zatem nie zawsze udaje się je wyrazić na zdjęciu RTG. Badaniem pomocniczym jest przeprowadzenie USG jamy brzusznej, w którym zalicza się stopień zastoju w drogach moczowych i możliwe zniszczenie miąższu nerki. Uzupełnieniem diagnostyki piasku w nerkach jest badanie ogólne moczu, które w 75 proc. wypadków sugeruje na krwinkomocz czy krwiomocz i, w pewnych wypadkach, leukocyturię.

Jak leczyć złogi w nerkach?

Kamica nerkowa nie jest całkowicie uleczalna, natomiast można w ogromnym stopniu ograniczyć ryzyko nastąpienia nawrotów. Skutecznym sposobem zapobiegania dolegliwości oraz liczeniu się złogów jest systematyczne utrzymywanie kuracji:

•normalne picie niezwykle ważnej liczby wody (blisko 3 litrów). Najlepiej, by była to woda przegotowana, woda niegazowana oraz słaba herbata

•zmniejszenie spożycia soli kuchennej, mieszanek przyprawowych, dań w proszku (zup oraz sosów rodzaju instant) i wszystkich artykułów z wielką ilością soli (solone orzeszki, konserwy rybne oraz mięsne)

•w kamicy szczawianowej (niejednokrotnie występującej) poleca się picie soków owocowych, owoców cytrusowych oraz jedzenie pełnoziarnistych artykułów zbożowych, ogórków, cebulki, kukurydzy, masła. Zabronione są artykuły, które mają glutaminian sodu, a również szczaw, szpinak, rabarbar, czekolada, kakao, mocna herbata oraz mocna kawa naturalna

•w kamicy moczanowej należy spożywać owoce cytrusowe, napoje owocowe, ziemniaki, mleko, chude sery twarogowe, miód, cukier, a unikać podrobów, wieprzowiny, baraniny, ryb (szprotów, śledzi, sardynek), czekolady, kakao, mocnej herbaty, mocnej kawy zwykłej, orzechów, nasion roślin strączkowych i zup gotowanych na wywarach mięsnych, kostnych oraz grzybowych

•w kamicy fosforanowo-wapniowej warto spożywać mięso, ryby, pieczywo, kaszę gryczaną, kaszę jęczmienną, pęczak, makarony, masło, miód, napoje oraz owoce cytrusowe. Niewskazane są: alkaliczne wody mineralne, mleko oraz produkty mleczne, sery podpuszczkowe, jaja, nasiona roślin strączkowych, szpinak, szczaw, rabarbar, czekolada, kakao, mocna herbata, mocna kawa naturalna, konserwy rybne

•w wypadku kamicy struwitowej warto pić napoje owocowe, cytrusy, warzywa możne w magnez (np. kukurydza) oraz ograniczać sery dojrzewające, sery topione, mleko, mięso oraz przetwory mięsne, konserwy, żółtko jaj, podroby, ryby, nasiona roślin strączkowych, gruboziarniste artykuły zbożowe, kakao, czekolada, orzechy

W cięższych wypadkach potrzebne jest leczenie chirurgiczne.

Szybki oraz niezwykle bolesny ucisk w nerkach oraz pachwinach, zmniejszenie ruchów, temperatura? To prawdopodobnie być symptom ataku kolki nerkowej. Kolka pojawia się, bo z moczu wytrącają się złogi, tzw. kamienie nerkowe. Jak temu zaradzić a co wykonać, jeśli kamica już się pojawi? Kolka nerkowa to bardzo ważny symptom kamicy nerkowej. Promieniujący ucisk może ustąpić instynktownie (tak dzieje się niezwykle powszechnie), a jeżeli nie, należy udać się do szpitala. Kamica nerkowa w ciąży to częsta choroba. Wiele może zdziałać profilaktyka oraz tak stała opieka lekarska (zwłaszcza gdy kobieta przed ciążą miała na kamicę). Kamica nerkowa, odmiennie kamica moczowa, występuje pod wpływem składania się w drogach moczowych w formie złogów związków chemicznych tych w moczu. Ze powodu na budowę chemiczną, rozróżniamy parę rodzajów kamieni nerkowych.

Które są sygnały kamicy nerkowej?

Kamica nerkowa to obecność złogów (kamieni moczowych) w ciągu moczowym. Złogi składają się zwykle ze szczawianów, fosforanów, wapnia oraz pozostałych części moczu w stanie kamieni. Zdrowy organizm zawiera substancje w postaci rozpuszczonej. Najpopularniejsze sygnały kamicy nerkowej:

•kolka nerkowa

•zmęczenie organizmu

•uciski w pachwinie

•mdłości

•biegunki

•liczne parcie na mocz (odczucie konieczności oddania moczu)

•palenie w trakcie wydalania moczu

•odczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza

•u panów – ucisk promieniujący do czubka prącia.

Jakie są etiologie kamicy nerkowej?

Kamica nerkowa występuje dosyć powszechnie: atak kolki nerkowej zdarza się minimum raz w życiu u 10% panów oraz u 5% kobiet. Dolegliwość spotyka panów oraz kobiety pomiędzy 20. a 40. rokiem życia (1). Najpopularniejszą etiologią zaburzenia jest wystąpienie kolki nerkowej. Jest parę powodów tego stanu:

•nieprawidłowy odpływ moczu z jednej czy obu nerek (np. z względu przerostu gruczołu krokowego)

•za mała ilość substancji hamujących bycie się złogów (np. cytryniany, magnez)

•obecność innej dolegliwości czy schorzenia, które sprzyja wystąpieniu kamicy nerkowej (na przykład nadczynność przytarczyc, dolegliwości zapalne jelit (dolegliwość Leśniowskiego oraz Crohna) czy operacje jelita cienkiego, stosowanie za wielkich ilości witaminy D czy środków wapnia. Etiologią że być również stosowanie niezwykle wielkich ilości witaminy C.

Kamica nerkowa w ciąży

W wypadku kobiet ciężarnych, sygnały kolki nerkowej pojawiają się zwykle w II oraz III trymestrze ciąży. Są tak uciążliwe, iż potrafią być mieszane z bólami porodowymi (przez wiele kobiet odczuwane chociażby jako większe aniżeli uciski porodowe). To kłopot diagnostyczny oraz leczniczy, natomiast badanie kobiety w ciąży pod kątem kamicy jest coś inne. Nie pobiera się ze wszelkich technik diagnostycznych, bo że toż wpłynąć niekorzystnie na płód (zwłaszcza w Oraz trymestrze). Badanie przebiega następująco:

•w chwili podejrzenia kamicy nerkowej u ciężarnej, badaniem pierwszego wyboru jest USG (także tzw. USG przezpochwowe, zwłaszcza przydatne do wykrywania złogów w przypęcherzowym obrębie moczowodu)

•ogólne badanie moczu

•analizowania rentgenowskie (urografia, tomorafia komputerowa) wykorzystuje się tylko w ciężkich wypadkach czy powikłanych

•rezonans magnetyczny (NMR) – zajmuje się w pewnych sytuacjach

Niejednokrotnie natomiast kamienie nerkowe instynktownie ulegają wydaleniu, a specjalista przepisuje środki przeciwbólowe oraz rozkurczowe, które pomagają przetrwać atak kolki nerkowej. Niezwykle powszechnie kolka nerkowa jest pokłosiem chorób układu moczowego w ciąży.

Diagnostyka oraz leczenie kamicy nerkowej w ciąży

Spośród metod diagnostycznych kamicy nerkowej nie każde potrafią być użyte do diagnostyki kamicy nerkowej w ciąży. Niejednokrotnie wykonywane jest badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej. Jest to badanie bezpieczne w trakcie ciąży. Różne formy, jak urografia, przeglądowe RTG jamy brzusznej lub tomografia komputerowa nie są niezbędne w ciąży, ze powodu na szkodliwy nacisk promieniowania na płód. W wypadku pojawienia się symptomów mogących wskazywać na kamicę nerkową należy niezwłocznie skontaktować się z urologiem. Ucisk w strefie lędźwiowej, temperatura lub choroba układu moczowego potrafią być efektem zastoju moczu, który wynika z nacisku macicy. Jest toż szkodliwe, bo może doprowadzić do przedwczesnego porodu. Leczenie kamicy nerkowej w ciąży wygląda również trochę odmiennie, aniżeli u osoby nieciężarnej. W leczeniu wiąże się zwłaszcza środki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz rozkurczowe. Bardzo istotne jest jeszcze właściwe nawodnienie organizmu. Zwłaszcza polecane są napoje z aronii, czarnej porzeczki, które mają wielkie dawek witaminy C, hamujące wzrost bakterii przez zakwaszenie moczu. Można również wykorzystywać środki zawierające żurawinę, która jest funkcjonowanie odkażające na drogi moczowe. Pomocna w leczeniu jest również odpowiednia dieta w dolegliwościach nerek, wartościowa w pietruszkę, seler lub owoce jałowca. Bezwzględnym przeciwwskazaniem w leczeniu kamicy nerkowej w ciąży jest PCNL – przezskórna nefrolitotrypsja (rozkruszanie złogów nerkowych). W trudniejszych wypadkach, jeśli kamień blokuje moczowód, wprowadzany jest dren. Jeśli u pacjentki występuje silna temperatura wykonywana jest operacja, bo jest wówczas ryzyko zatrucia organizmu.

W współczesnym świecie stres jest czujemy jeszcze mocniej. Wtóruje nam każdego dnia, nie wyłącznie w pracy, jednak i w domu. Stres może generować duże koszty połączone pomiędzy innymi ze zmniejszeniem wydajności, absencją w pracy, lub wydatkami połączonymi z utratą zdrowia psychicznego. By walka ze stresem była dobra należy rozpocząć szereg działań, zmierzających do redukcji tego niebezpiecznego zjawiska. Jedną z postulowanych od dłuższego czasu dróg jest dobra suplementacja witaminą B6. Lub faktycznie jest ona efektywna?

Witamina b 6

Z punktu widzenia organizmu witamina B6 odgrywa ważną funkcję. Bierze wkład w przemianie aminokwasów, oddziałuje na sprawne działanie systemu nerwowego, syntetyzuje hem, wzmacnia układ immunologiczny oraz pomaga zwalczać zarazki, a również jest w syntezie niacyny.

Także jest w metabolizmie kwasów tłuszczowych, cukrów złożonych oraz fosfolipidów.

Jej deficyt może z kolei prowadzić do:

•wzmożonej wrażliwości na zakażenia,

•zmian w ciągu nerwowym,

•niedokrwistości,

•stanów zapalnych błon śluzowych oraz skóry.

Co istotne, choć organizm toleruje większe części tej witaminy, nie winni jeść jej wysoce aniżeli 2 gramy dziennie. Spożycie ponad normę może powodować schorzeniami neurologicznymi. Nie zapisuje się także podniesienia ilości w wypadku chorób degeneracyjnych mózgu. Warto być na względzie, iż im dużo artykułów zawierających białko spożywamy a im daleko w swym normalnym jadłospisie tłuszczów, tym narasta zapotrzebowanie organizmu na witaminę B6.

Artykuły z witaminą b

Tenże istotny element odżywczy możemy dostarczyć do organizmu wraz z pożywieniem. Witaminy grupy b odnajdziemy pomiędzy innymi w: artykułach z pełnego ziarna, bananach, fasoli lub mięsie (białym i czerwonym) oraz wędlinach. Witaminę B6 mają także takie efekty jak kasza gryczana, kapusta pekińska, brukselka, a również papryka czerwona. W niniejszych produktach spożywczych będzie jej dobrze mniej, jednak warto włączyć je do codziennej kuracji. Zmiana dotychczasowych nawyków żywieniowych oraz spożywanie powyższej wymienionych artykułów, poleca się zwłaszcza osobom zmagającym się ze stresem.

Sposób na stres – witamina B6

Jak dowodzą analizowania witamina B6 że być pewnym wyjściem kłopotu lęku. Więc aktualnie jeszcze częściej poddaje się wykorzystanie suplementacji witaminą b6. Może stanowić ona dobroczynny nacisk na redukcję napięcia nerwowego. Dzięki witaminie B6 odmiennie postrzegamy stres. Zmniejsza ona także sygnały psychiatryczne oraz poprawia normalne usposobienie. Witamina B6 na stres? Dobrze tak. Może być opcją dla innych rodzajów zwalczania lęku. Co więcej, kuracja nie winna być kosztowna, bo witaminę tę można dostarczyć do organizmu wraz z pożywieniem. Nie jest wymaganie wykorzystywanie drogich preparatów lub suplementów kuracji.

Witamina B6 – efekty braku

Sygnały braku witaminy B6 są zróżnicowane oraz zależą od poziomu braku tej witaminy w systemie. Przede wszystkim deficyt witaminy B6 upośledza odpowiednie działanie organizmu. Następuje bowiem spadek syntezy białek ustrojowych, kwasów nukleinowych (DNA, RNA) potrzebnych dla rozwoju oraz wzrostu. Także znajduje się zaburzenie syntezy hemoglobiny, która jest czerwony barwnik krwi i uczestnicy w transporcie tlenu oraz dwutlenku węgla w systemie również ludzi, jak również zwierząt. Osoby z brakiem witaminy B6 mają osłabiony system odpornościowy, który przejawia się zwiększoną zachorowalnością na choroby bakteryjne oraz wirusowe.

Witamina B6 – nadmiar

Nadmiar witaminy B6 może być fatalne efekty dla naszego zdrowia. Należy pamiętać, iż hiperwitaminoza tej witaminy może niekorzystnie wpłynąć na system nerwowy, powodując:

•zwyrodnienia tkanki nerwowej,

•słabość mięśni,

•niepewny chód,

•odczucie mrowienia.

Nadmiar witaminy B6 może wywołać również wady w gospodarce aminokwasów we krwi.

Podsumowanie

Stres wtóruje nam prawie każdego dnia. Koszty redukcji napięcia nerwowego połączonego z absencją w pracy, utratą zdrowia psychicznego są naprawdę wysokie. Nieustannie poszukuje się efektywnych rozwiązań będących na celu zminimalizowanie szkodliwego działania lęku. Witaminy na nerwy potrafią stanowić odpowiednim wyjściem, z jakiego warto zaczerpnąć. Przede wszystkim w redukcji lęku wielkie znaczenie odgrywa witamina B6. Bez najmniejszego kłopotu możemy dać ją naszemu organizmowi wraz z pożywieniem. Odnajdziemy ją pomiędzy innymi w ziemniakach, mięsie, fasoli, bananach, kaszy gryczanej, brukselce, a również papryce. Co więcej, witamina ta bierze wkład w wielu reakcjach potrzebnych do dobrego działania. Mowa tutaj zwłaszcza o wspomaganiu pracy układu nerwowego, a również układu odpornościowego. Nie wymagamy obawiać się przekroczenia dopuszczalnej ilości, bo organizm dosyć dobrze toleruje jej przekroczenie. Jednak poleca się, by dziennie spożycie witaminy B6 nie było cieńsze aniżeli 2 gramy. Pamiętajmy o tym, iż im nasza dieta bogatsza w artykuły białkowe oraz tłuszcze, tym zapotrzebowanie na tę witaminę będzie wyższe.