Te same walory posiadały dawne, wyrabiane w analogiczny sposób, słomiane ule, których proporcje i miły dla oka kształt przypominały sylwety wschodnich kopulastych budynków. Dla samej tylko formy można podziwiać bardzo wiele innych jeszcze, poza poprzednio wymienionymi, ludowych narzędzi, takich jak chociażby przybory rybackie oście saki itp. – kielichowate lub inne stępy bądź uderzające kontrastem urozmaiconej rytmiki prostych linii z przeciwstawioną im płaszczyzną dużego koła kołowrotki. Wiele z nich, wykonanych przez starannego i lubującego się w czystości linii i optycznych walorach formy twórcę, nosi w sobie tak duży ładunek estetyczny, że przyciąga od razu oko widza umiejącego dostrzegać piękno. Bardzo rzadkie są narzędzia pracy zdobione ornamentem. W dużym nasileniu spotykamy je w Krakowskiem i Rzeszowskiem, gdzie też często ornamentowane są pierścienie kos lub ostrza sierpów. Ogólnie można powiedzieć, że bogate zdobnictwo wyrobów kowalskich obejmuje południe Polski, dużo skromniejsze i bardziej ograniczone w ornamentach- pas środkowy od Wielkopolski po Lubelszczyznę.