Zawał mięśnia sercowego jest pewną z częstych etiologii hospitalizacji we nowej rzeczywistości, niejednokrotnie doprowadza także do śmierci. Stanowi wynik dolegliwości naczyń wieńcowych, wywołanej przez miażdżycę. Jest szereg etiologii, jak także objawów, które pozwolą na stosunkowo wczesne wykrycie ryzyka zawałowego – warto poznać markery zawału oraz dowiedzieć się, jak zidentyfikować sygnały przed zawałem. Dowiedz się więc wszelkich, naprawdę bardzo ciekawych informacji na temat enzymów sercowych.
Mięsień sercowy – specyfika działania oraz procesie zawału
Zawał serca stanowi zniszczenie mięśnia sercowego, powstałe w efekcie niedokrwienia, które może zostać spowodowane różnymi elementami. Niejednokrotnie są to patologie blaszki miażdżycowej – pęknięcia, rozwarstwienia i owrzodzenia (3). Blaszki miażdżycowe uczą się w czasie miażdżycy oraz generują zwężenie światła tętnic, jak i potęgują występowanie skrzepów oraz zatorów, hamujących swobodny przepływ krwi. Warto zaznaczyć, iż zawał serca winien być podawany jako patologia, następująca stadialnie – może bowiem pojawić się parę epizodów niedokrwienia serca, które powoli prowadzą do martwicy fragmentu mięśnia sercowego. Niedokrwiony oraz niedotleniony mięsień sercowy podatny jest na zmiany metabolizmu, formy oraz pracy. Brak tlenu hamuje wytwarzanie energii, wskutek czego przemiany metaboliczne generują zmiany w stężeniach pewnych substancji. Zawał to sama z formie dolegliwości niedokrwiennej, która może zostać wcześnie rozpoznana i efektywnie leczona, dzięki wspomnianym zmianom oraz grającym w ich procesie modyfikacjom w stężeniach najważniejszych enzymów sercowych. W celu zdiagnozowania zawału, niezbędne jest zaistnienie paru komponentów, determinujących rozpoznanie – specjalną funkcję odgrywają enzymy sercowe, których podniesione stężenie, wraz z patologiami w badaniach obrazowych, kreują kliniczny obraz zawału serca.
W jakich wypadkach sprawdza się enzymy sercowe?
Stężenie troponiny oraz CK – MB znajduje się w oparciu o badanie krwi (za zwyczaj niezbędne jest jego powtórzenie). Pierwsze badanie markerów sercowych odbywa się już po przyjęciu chorego z podejrzeniem zawału serca, następne badanie wykonywane jest po upływie 6 godzin. Analizowania te robi się u wszelkich pacjentów uskarżających się na ucisk w klatce piersiowej. Stopień markerów sercowych bada się na zlecenie specjalisty na ogół w realiach szpitalnych. Jest możliwość zrobienia tego pytania w swym laboratorium. Jest to zwłaszcza istotne dla osób, które podejrzewają u siebie przejście tzw. cichego zawału (są to zwykle osoby z grupy ryzyka). Wyniki oznaczenia poziomu enzymów serca same w sobie nie stanowią wartości diagnostycznej. Właśnie w powiązaniu z oceną przez specjalisty stanu klinicznego chorego i po analizie zmian w badaniu EKG. Zawał serca w Polsce spotyka blisko sto tysięcy osób rocznie.
Markery sercowe – które są znaczące w ocenie?
Diagnostyka zawału mięśnia sercowego, jak i ryzyka jego nastąpienia, składa się na weryfikacji obiektywnych wskaźników martwicy. Troponiny sercowe są kluczowymi markerami, które są grupę białek drobnocząsteczkowych, biorących wkład w toku regulacyjnym skurczu mięśni – są one nazywane jako wczesne markery zawału, ponieważ pozwolą na dość szybkie wykrycie chorób w działaniu serca, zanim nastąpi faktyczna martwica. Wśród innych, wczesnych markerów zawałowych wymienia się również mioglobinę, łańcuchy lekkie miozyny, tropromiozynę. Ich rozwój w właściwym okresie od rozpoczęcia ostrego niedokrwienia umożliwia na zdiagnozowanie zawału, co z kolei staje się podstawą wdrożenia właściwej kuracji kardiologicznej. Warto zaznaczyć, iż wykorzystywanie testów troponinowych umożliwia na efektywniejsze rozpoznawanie zawałów serca, co z kolei przyczynia się do podniesienia ilości efektywnie stawianych diagnoz i ma strategiczne znaczenie w życiach profilaktycznych. Jest to istotne znaczenie dla chorych, będących w grupie ryzyka zawałowego, jak także dla osób, u których mimo innych objawów oraz schorzeń, wykryto podwyższenie stężenia tychże markerów. Dzięki tej nowej metodzie diagnozy, chorzy z dolegliwością niedokrwienną mają nadzieję na efektywne leczenie oraz wczesną reakcję terapeutyczną.
Badanie biochemiczne krwi – skuteczna wczesna diagnostyka
Można więc uznać, iż badanie krwi, w którym weryfikowany jest stopień troponin jako efektywnych markerów zawału, stanowi podstawę diagnostyki zawału serca. Inne markery laboratoryjne, znaczące w ocenie dolegliwości niedokrwiennej serca to sygnały metaboliczne – cukrzyca oraz prowadząca jej insulinooporność, niedotlenienia, zapalenia, schorzenia krzepnięcia, dysfunkcje nerek i dolegliwości autoimmunologiczne. W czasu wymienionych schorzeń pojawiają się symptomatyczne wskaźniki, które potrafią zostać znalezione przez czułe teksty diagnostyczne. To idzie na wczesne postawienie diagnozy, określenie potencjalnego ryzyka zawału i wdrożenie preparatów zapobiegających ostremu niedokrwieniu.
