Umiem gwizdać, ale tak normalnie, poprzez złożenie ust w trąbkę. Umiem w ten sposób wygwizdać wszystkie melodie. Umiem tylko tak gwizdać. Zawsze zastanawiałam się jak gwizdać na palcach, próbowałam kilkukrotnie, ale niestety nic z tego nie wychodziło, co najwyżej dźwięk jak by ktoś spuszczał powietrze z balonika. Do tego obficie poślinione palce.
Chciałabym mieć umiejętność głośnego zagwizdania, tak aby móc kogoś zawołać. Co najśmieszniejsze umie tak gwizdać mój mąż i syn. Oni zupełnie nie rozumieją, że gwizdanie na palcach jest dla mnie czymś arcytrudnym, wręcz niewykonalnym.
Jeszcze jakiś czas temu prosiłam męża, żeby mi wytłumaczył jak gwizdać na palcach. Pokazał mi wtedy, że składa dwa palce, kciuk oraz wskazujące. Wkłada je do ust i delikatnie dociska nimi język. Mocno przy tym dmucha. Ustami obejmuje palce. A więc po dokładnym wysłuchaniu instruktażu na temat tego jak gwizdać na palcach postanowiłam, po raz kolejny spróbować pod nadzorem mojego męża – trenera gwizdania. Zrobiłam dokładnie wszystko tak, jak on mi pokazał i wyjaśnił: dobrze ułożyłam palce, włożyłam do ust, lekko docisnęłam język i mocno dmuchnęłam. Tym razem było jeszcze gorzej tym razem nie wydobył się ze mnie żaden gwiżdżący dźwięk, za to nieznaczne ilości śliny zostały porwane pędem powietrza, wydostały się z ust i osadziły na palcach, oraz skupionej twarzy męża, który bacznie obserwował jak mi idzie zagłębianie sztuki gwizdania na palcach.
Na tym poprzestałam zgłębianie wiedzy tajemnej jak gwizdać na palcach. Najprawdopodobniej nie jest mi to pisane i nie powinnam się już za to zabierać. Takie gwizdanie pozostawię pozostałym członkom mojej rodziny, a sama zajmę się czymś innym. Nie każdy jest stworzony do gwizdania na palcach, tak jak nie każdy musi umieć chodzić po linie, czy jeździć na jednokołowym rowerku. Trzeba się pogodzić z faktem, że nie każdy jest obdarzony takim omnipotencjalnym talentem, żeby jednocześnie umieć gwizdać ustami oraz na palcach. W ostateczności mogę się obnosić dookoła, że posiadam wiedzę jak gwizdać na palcach.
